Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/8506 Esas 2013/23625 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/8506
Karar No: 2013/23625
Karar Tarihi: 30.12.2013

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2013/8506 Esas 2013/23625 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Almanya Frankfurt am Main Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen ve kesinleşen bir kararın tenfizine karar verilmesi talebiyle açılan dava, Lahey Sözleşmesi uyarınca davalıya tebliğ edildiğini gösterir belgenin davacı tarafından ibraz edilmemesi nedeniyle reddedilmiştir. Temyiz edilmesi üzerine Yargıtay, uyulan bozma kararı gereğince hüküm verildiği ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle temyiz itirazlarının reddedildiğine karar verip, mahkeme kararını onamıştır.
Kanun maddeleri: Lahey Sözleşmesi (Türkiye tarafından 1984 yılında kabul edilmiş ve yürürlüğe girmiştir.)

11. Hukuk Dairesi 2013/8506 E. , 2013/23625 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 01.02.2013 tarih ve 2012/492-2013/49 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya Frankfurt am Main Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 30.04.2008 tarih 2-21 O 237/07 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın ve masraf tespit kararının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, tenfizi istenilen kararın ve bu karara ilişkin dava dilekçesinin Lahey Sözleşmesi uyarınca davalıya tebliğ edildiğini gösterir evrakın davacı tarafça ibraz edilmediği, kesinleşmiş bir karardan bahsedilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 30.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.