MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

KARAR

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle anılan kanuna eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2011 yılı için 1.540,00 TL’ dir.
Dava dilekçesinde, 1.515,83 TL alacak için yapılan takibe itirazın iptali istenilmiş olup, bu miktar üzerinden harç yatırılmıştır. Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 26.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.