Hırsızlık - ibadethanelere zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1254 Esas 2020/6679 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1254
Karar No: 2020/6679
Karar Tarihi: 24.06.2020

Hırsızlık - ibadethanelere zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1254 Esas 2020/6679 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen bir davada, sanık hırsızlık ve ibadethanelere zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, yapılan incelemede hırsızlık suçunun nitelendirilmesinde yanılgıya düşüldüğü ve mala zarar verme suçunun yanlış bir şekilde nitelendirildiği tespit edilmiştir. Bu sebeple karar kısmen bozulmuştur ve yeni bir hüküm kurulması gerekmektedir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'na göre, hırsızlık suçu 142/2-h maddesiyle düzenlenmiştir. Bu madde, bir malın izinsiz olarak alınması veya elde edilmesi eylemini suç saymaktadır. Mala zarar verme suçu ise 152/1-a maddesiyle düzenlenmiştir ve bir kişinin malını tahrip veya bozmak eylemini kapsamaktadır.
İbadethanelere zarar verme suçu ise 153. maddede düzenlenmiştir. Bu madde, ibadethanelere veya mezarlıklara zarar verme eylemini suç saymaktadır.

2. Ceza Dairesi 2020/1254 E. , 2020/6679 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, ibadethanelere zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın, ... Camii"ne girerek iç kısımda bulunan müezzin olarak görev yapan mağdura ait iki adet havluyu çalması şeklindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-a maddesi gereğince uygulama yapılması;
2- Sanığın, mağdura ait iki adet havluyu çaldığı olayda, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Sanığın ... Camii içerisinde bayanlara ayrılan bölümün kapısının kilit kısmını kırmak biçimindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 153. maddesinde düzenlenen "ibadethanelerle, bunların eklentilerine, buralardaki eşyalarla, bunların üzerindeki yapılara, mezarlıklardaki tesislere, mezarların korunmasına yönelik yapıları yıkmak, bozmak ve kırmak" suçunu oluşturduğu gözetilmeden, mala zarar verme suçunun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek 5237 sayılı TCK"nın 153/1. maddesi yerine aynı Kanun"un 152/1-a maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca yeni hüküm kurulurken kazanılmış hakkın gözetilmesine, 24/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.