Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2010/83 Esas 2010/1448 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ELATMANIN ÖNLENMESİ, YIKIM
Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, paydaşı olduğu 34181 ada 3 parsel sayılı taşınmaza davalının bina inşa etmek suretiyle müdahalede bulunduğunu ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve yıkım istemiştir.
Davalı, taşınmazın diğer paydaşı olan ağabeyinin payına karşılık binayı yaptığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar, Dairece;" ... yıkım yönünden isabetli bir değerlendirme yapıldığını söyleyebilme olanağı yoktur. Bilindiği üzere, Türk Medeni Kanununun 684.maddesi;" Bir şeye malik olan kimse, o şeyin bütünleyici parçalarına da malik olur. Bütünleyici parça, yerel adetlere göre asıl şeyin temel unsuru olan ve o şey yok edilmedikçe, zarara uğratılmadıkça veya yapısı değiştirilmedikçe ondan ayrılmasına olanak bulunmayan parçadır" hükmünü içermektedir. Anılan düzenleme uyarınca, çekişmeli binanın taşınmazın mütemmim cüz"ü niteliğinde olduğu ve dava dışı paydaşın da binada hakkının bulunduğu; bunun sonucu olarak da, yıkım isteği bakımından zorunlu dava arkadaşı sıfatıyla onun da davada yer alması ve muvafakatinin alınması gerektiği kuşkusuzdur. Hal böyle olunca, taşınmazın diğer paydaşı ..."in de davada yer almasının sağlanması ve ondan sonra yıkım isteği hakkında bir karar verilmesi gerektiği" gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda elatmanın önlenmesi yönünden verilen hüküm kesinleşmiş olduğundan hüküm tesisine yer olmadığına, yıkım isteminin ise reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla;Tetkik Hakimi ..."in raporu okundu,düşüncesi alındı.Dosya incelendi,gereği görüşülüp düşünüldü:
-KARAR-
Hükmüne uyulan bozma kararında, gösterildiği şekilde işlem yapılarak karar verilmiştir. Davalının, temyiz itirazı yerinde değildir. Reddi ile usul ve yasaya ve bozma kararının gerekçelerine uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 893.67.-TL. bakiye onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 15.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.