Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2012/749 Esas 2012/2309 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/749
Karar No: 2012/2309
Karar Tarihi: 26.03.2012

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2012/749 Esas 2012/2309 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kooperatif, davalının aylık ödemelerden kendini muaf tuttuğu ve ara ödemeleri de ödemediği gerekçesiyle 2.000 TL'lik borcunu tahsil etmek istemiştir. Mahkeme, davalının aldığı ara aidat ödentilerini maaş olarak kendisine ödediğini ve iade edilmesi gerektiğine karar verilmiş olduğunu belirterek davalının borçlu olduğunu kabul etmiştir. Bu nedenle, davanın kısmen kabul edilerek davalıdan 2.000 TL'nin yasal faiziyle birlikte tahsil edilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: Taraflar arasındaki anlaşmazlığın Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından görüldüğü bu davada, Borçlar Kanunu'nun 112, 113 ve 125. maddeleri önemli bir rol oynamıştır. 112. madde, haksız zenginleşmeyi düzenlemektedir. 113. madde, haksız çıkarların iadesini düzenlemektedir. 125. madde ise faiz oranlarını belirlemektedir.
23. Hukuk Dairesi         2012/749 E.  ,  2012/2309 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    -K A R A R-
    Davacı vekili, davalının kooperatif eski başkanı olduğunu, 22.05.2005 tarihli genel kurul kararı ile " bir ortağın aylık ödentisi kadar maaş almasına" karar verildiğini, belirtilen dönemde aylık üye aidatının 600,00 TL olduğunu, buna rağmen davalının aylık ödeme kapsamında olmayan ara ödemelerden de kendini muaf tuttuğunu, anılan genel kurulda üyelerin 2005 yılı Kasım ve 2006 yılı Mart aylarında 600,00 TL. dışında 1.000,00 TL. ara ödeme yapılmasına karar verildiğini, davalının ödemesi gereken 2.000,00 TL"yi ödemediğini, bu konuda 28.05.2006 tarihinde yapılan genel kurulda davalının 2.000,00 TL."lik ara ödemelerinin aylık %5 gecikme tazminatı ile birlikte tahsil edilmesine karar verildiğini, davalının daha sonra 2006 tarihinde yapılan genel kurulun iptali için dava açtığını, davanın kooperatif lehine sonuçlandığını ileri sürerek, 2005 yılı Kasım ayına ait 1.000,00 TL ve aylık %5"ten 24 aylık gecikme tazminatı olan 1.200,00 TL. ile 2006 yılı Mart ayına ait 1.000,00 TL ve aylık %5"ten 20 aylık gecikme tazminatı olan 1.000,00 TL"nin toplamı 4.200,00 TL"nin dava tarihinden itibaren ana para olan 2.000,00 TL"sine işletilecek %5 gecikme cezasıyla birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifin yönetim kurulu başkanlığını yaptığını, 22.05.2005 tarihli genel kurulda alınan kararla yönetim kurulu başkanına bir ortak ödentisi maaş verilmesine karar verildiğini, yönetim kurulunun diğer iki üyelerine ise açıkça aylık 400,00 TL. maaş ödenmesi yönünde karar alındığını, bu ifadenin gayet açık olduğunu, yukarı çıksa da aşağı düşse de her durumda bir ortak ödentisinin başkana ödeneceğinin ortaya konulduğunu, anılan genel kurulun 9. maddesinde ise " 2005 Mayıs ayından bir dahaki genel kurula kadar (2005 Kasım, 2006 Mart ayı hariç) ayda 600,00 TL. ödeme yapılmasına, 2005 Kasım ve 2006 Mart aylarında aylık 1.600,00 TL. ödeme yapılmasına karar verildiğini, davacının belirttiği gibi 1.000,00 TL"lik ara ödeme bulunmadığını, 2005 yılı Kasım ve 2006 yılı Mart aylarına ait ödemeleri makbuz karşılığı yaptığını, kooperatife borcu bulunmadığını, 28.05.2006 tarihli genel kurulda alınan kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının kastının aidat borcunu ödememek olmadığı, alınan genel kurul kararında açıklık bulunmaması nedeniyle başkan sıfatıyla hakettiğini düşündüğü ara aidatların kendisine maaş olarak ödenmesi gerekçesiyle 2.000,00 TL"yi maaş ödentisi olarak alıp, tekrar aidat olarak kooperatife yatırmak suretiyle aidat borcunu ödediği, bu durumda aidat borcunun ödenmemesi değil mahkeme denetiminden geçerek kesinleşen iade kararına ilişkin genel kurul kararı gereğince almaması gereken ara aidat ödentisini maaş olarak almış olması nedeniyle davalının davacı kooperatife 2.000,00 TL. borcu bulunduğu, bu paranın iade edilmesine ilişkin 28.05.2006 tarihli kesinleşen genel kurul kararı ile davalının temmerrüde düştüğü gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 2.000,00 TL"nin 28.05.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 26.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.