Esas No: 2020/2493
Karar No: 2022/9933
Karar Tarihi: 25.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/2493 Esas 2022/9933 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, sahte fatura düzenleme suçundan sanığı mahkum etti. Katılan vekilinin temyiz istemi, söz konusu suça ilişkin dava açılmaması nedeniyle reddedildi. Sanık müdafisinin temyiz istemi ise, lehe olan kanunun uygulanması ve hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle kabul edildi. 7394 sayılı Kanun’un değiştirdiği 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek her iki kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte kararda ayrıntılı olarak gösterilmesi gerektiği belirtildi. Bu sebeple, hükümler bozuldu ve kararın detayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca belirleneceği ifade edildi.
Kanun maddeleri açıklaması:
- 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda yer alan bazı düzenlemelerin değiştirilmesi hakkında kanun.
- 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi: Suçun işleniş şeklinin değiştirilmesi ve suçun mahiyetinin değiştirilmemesi durumunda, ceza verilirken lehe olan kanun uygulanır.
- 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi: İstinaf ve temyiz yolu olan yerel mahkeme kararlarına karşı verilecek kararlarda bozma ya da onama gerekçelerinin açıkça belirtilmesi gerektiğini düzenleyen madde.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
1) Katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Katılan vekilinin temyizinin sanık hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçuna ilişkin olduğu, iddianamenin iadesi üzerine düzenlenen İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 23/08/2013 tarihli iddianamesi ile söz konusu suça ilişkin dava açılmadığı anlaşılmakla, katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
