2. Ceza Dairesi Esas No: 2013/1882 Karar No: 2013/10088 Karar Tarihi: 29.04.2013
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1882 Esas 2013/10088 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Adıyaman 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2013/1882 E. ve 2013/10088 K. sayılı kararda, sanığın karşılıksız yararlanma suçundan yargılandığı ancak katılan kurumun zararını tazmin ettiği için ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği; ancak bu hususun göz önünde bulundurulmadan sanığın beraat kararı verildiği ifade edilmiştir. Bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemenin kararını yeniden vermesi gerektiği belirtilen kararda, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair açıklama yapılmıştır. Kararda, ceza yasaları olarak 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4-a maddelerinin kullanıldığı belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2013/1882 E. , 2013/10088 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2012/310400 MAHKEMESİ : Adıyaman 2. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 12/09/2012 NUMARASI : 2012/817 (E) ve 2012/900 (K) SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK. nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 29/04/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.