2. Ceza Dairesi Esas No: 2013/1949 Karar No: 2013/10085 Karar Tarihi: 29.04.2013
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1949 Esas 2013/10085 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ödemiş 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan açılmış bir davada mahkeme sanığın katılan kurumun zararını tazmin ettiği gerekçesiyle beraat kararı vermiştir. Ancak katılanın temyiz başvurusunu değerlendiren Yargıtay, sanık hakkında ceza verilmesi gerektiğine hükmetmiştir. Bu karar 5320 sayılı Yasa uyarınca verilmiş olup, sanık hakkında 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK. nun 223/4-a maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2013/1949 E. , 2013/10085 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2012/310643 MAHKEMESİ : Ödemiş 2. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 05/10/2012 NUMARASI : 2012/591 (E) ve 2012/550 (K) SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamadeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK. nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 29/04/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.