Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2561 Esas 2022/3348 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER :1)Bodrum Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2002 tarihli ve 2001/483 Esas, 2002/693 Karar sayılı kararı ile; sanığın müessir fiil suçundan 765 sayılı TCK’nin 456/2, 457/1 ve 51/1. maddeleri gereğince 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı,
2)Bu kararın temyiz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine infaz aşamasında Cumhuriyet savcısının uyarlama talebi üzerine Bodrum 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/07/2012 tarihli ve 2012/33 Esas, 2012/982 Karar sayılı kararı ile; hükümlünün 765 sayılı TCK’nin 456/2, 457/1 ve 51/1. maddeleri gereğince 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK’nin 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararı,
3)Denetim süresi içerisinde suç işlendiğinin ihbar edilmesi üzerine Bodrum 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2017 tarihli ve 2017/162 Esas, 2017/875 Karar sayılı kararı ile; zamanaşımı dolduğundan bahisle kamu davasının durmasına dair kararı,
4)Bu kararın Yargıtay (Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 09/03/2020 tarih, 2020/1745 Esas, 2020/4763 Karar sayılı ilamı ile kanun yararına bozulması üzerine;
5)Bodrum 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/10/2020 tarih, 2020/247 Esas ve 2020/476 Karar sayılı kararı ile; hükümlünün müessir fiil suçundan hükmün açıklanması suretiyle 765 sayılı TCK’nin 456/2, 457/1 ve 51/1. maddeleri gereğince 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece kanun yararına bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay (Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 09.03.2020 tarih, 2020/1745 Esas, 2020/4763 Karar sayılı ilamının temyiz incelemesine ilişkin olmayıp, ilk derece mahkemesince 23.05.2002 tarihinde verilen kararın temyiz edilmeden kesinleşmesi üzerine yapılan uyarlama yargılaması neticesinde verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının ardından verilen durma kararına yönelik kanun yararına bozma istemine ilişkin olduğu, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun temyize ilişkin 305 ila 326. maddelerinde düzenlenen yasa yoluna tabi bir incelemenin yapılmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun'un 25 ve geçici 2. maddeleri uyarınca kurulan Bölge Adliye Mahkemelerinin 07.11.2015 tarihli ve 29525 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan karar uyarınca tüm yurtta 20.07.2016 tarihinde göreve başladığı, bu tarihten sonra verilen kararların istinaf kanun yoluna tabi olduğu, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 20.10.2020 tarihinde açıklandığı, dosyanın daha önceden sanık yönünden Yargıtay incelemesinden geçmediği, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değiştirilen 5320 sayılı Kanun'un 8/1. fıkrasının uygulanma koşullarının bulunmadığı ve hükmün 5271 sayılı CMK'nin 272. maddesi uyarınca istinaf kanun yoluna tabi olduğu anlaşılmakla, esası incelenmeyen dosyanın yerel mahkemesince yetkili ve görevli Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.