Davacı,  01.01.1998 tarihinde Bağ-Kur sigortalılığının sona erdiğinin ve bu tarihten itibaren SSK. Sigortalısı olduğunun tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı Bağ-Kur  sigortalılığının 01.01.1998 tarihinde sona erdiğinin tesbitini istemiştir.
Davacı Nakliyecilik faaliyetinden dolayı 30.05.1989-12.10.1994 tarihleri arasında vergiye kayıtlı olup Bağ-Kur sigortalılığı 30.05.1989 tarihinde başlatılmıştır. Daha sonra davanın 06.10.1994"te kurulan  B.-m. Taşımacılık Otomotiv Sanayi ve Tic. Ltd. Şti."nin kurucu ortağı olduğu ve şirketin 11.12.2003 tarihinden itibaren tasfiyeye girerek 27.05.2005 tarihinde tasfiyenin sona ererek sicilden silindiği anlaşılmıştır.
Davacının ortağı olduğu Limited şirketin tasfiyeye girmesinden önce 01.01.1998 den itibaren Ö. Nakliyet A.Ş."ne ait iki ayrı işyerinde 01.01.1998"den itibaren başlayıp dava tarihine kadar kesintisiz devam eden Sosyal Sigortalar Kanunu kapsamında çalışmaları da bulunmaktadır. Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının Bağ-Kur sigortalılığının SSK"na tabi olarak çalışmaya başladığı 01.01.1998 tarihinde sona erip ermediği noktasındadır. Mahkemece alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davacının ortağı olduğu B.-m. Ltd Şti."nin 01.01.1998 tarihinden itibaren ticari faaiyetinin olmadığı ve 11.12.2003 tarihinde tasfiyeye girip 27.05.2005 tarihinde sicilden terkin edildiği davacının 01.01.1998 tarihinden itibaren eylemli ve kesintisiz çalışmaları gözönüne alınarak etkin çalışmasının SSK."na tabi olduğunun kabulüne karar verilmiş ise de bu sonuç usul ve yasaya uygun değildir.
Gerçekten 1479 sayılı Yasa"nın 24/1 maddesine göre Ltd. Şti."nin ortakları zorunlu Bağ-Kur sigortalısı sayılır. Sigortalılığın başlangıç  ve bitiş tarihlerini düzenleyen aynı Yasanın 25/d maddesi hükmü gereğince ise, şirketlerle ilgisi kalmayanların çalışmalarına son verdikleri veya ilgilerinin kesildiği  tarihten   itibaren   sigortalılıkları  sona ermektedir.Ayrıca şirketlerin tasfiyesinin sona ermesine kadar, tüzel kişiliklerinin devam edeceği de açıktır. Hal böyle olunca davacının Sosyal Sigortalar Kanunu"na tabi zorunlu sigortalılığı ile limited şirket ortaklığı nedeniyle oluşan Bağ-Kur sigortalılığı çakışmış durumdadır.
506 sayılı Yasa"nın 3/1-f maddesi ile 1479 sayılı Yasa"nın 24/2-c maddesi gereğince çakışan sigortalılığın bulunması halinde önceden başlayıp devam eden sigortalılığa üstünlük tanınmıştır.Somut olayda davacının Bağ-Kur sigortalılığının ortağı olduğu limited şirketinin tasfiyesinin tamamlandığı 27.05.2005 tarihine kadar devam ettiğinin kabulü gerekeceği açıktır. Öte yandan davacı ihtilaflı dönemde 31.08.2001 ila 30.01.2003 tarihleri arasında aybe ay düzenli olarak Bağ-Kur primlerini ödeyerek sigortalılık iradesini ortaya koymuştur.Bu durumda davacının ihtilaflı dönemde Bağ-Kur sigortalılığı asıl olup davanın reddi yerine kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
O halde, davalıların  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 30.10.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.