MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, davalıların sürücüsü ve maliki olduğu aracın müvekkilinin kullandığı araca alkollü ve tam kusurlu olarak çarpması sonucu müvekkilinin alnı ve saçlı derisinde sabit izler kaldığını, işgücü kaybı, maluliyet kaybı, yüzdeki sabit izlerin cerrahi yoluyla giderilmesi için gerekli miktarı talep etme hakları ile bilirkişi incelemesi sonucu tespit edilecek maddi zararları maddi tazminat istemi olarak şimdilik saklı tuttuklarını beyanla, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 1 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesiyle geçici işgöremezlik tazminatı talebini 122,78 TL’ye yükseltmiştir.
Davalılar vekili, müvekkilinin kusursuz olduğunu, olayın salt alkolün etkisiyle gerçekleşip gerçekleşmediğinin saptanması gerektiğini, taleplerin fahiş olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, 1-A- davacının maddi tazminat talebinin kabulü ile 122,78 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, 2- B- davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile, 8,000 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 16/11/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalılar vekilinin maddi tazminat hükmüyle ilgili temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL"ye çıkarılmıştır.
Mahkemece davalılar aleyhine 122,78 TL maddi tazminata hükmedildiğinden, davalılar yönünden maddi tazminata ilişkin hüküm kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalılar vekilinin maddi tazminat ile ilgili temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalılar vekilinin manevi tazminat hükmüyle ilgili temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, ceza yargılaması sırasında alınan ve kesinleşen bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa uygun olması sebebiyle benimsenmesinde, ayrıca manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan manevi tazminata ilişkin hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin maddi tazminat ile ilgili temyiz dilekçesinin maddi tazminata ilişkin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan manevi tazminata ilişkin hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 408,15 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 03/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.