2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/30501 Esas 2017/8975 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/30501
Karar No: 2017/8975
Karar Tarihi: 31.10.2017

2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/30501 Esas 2017/8975 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, İcra Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, şikayetçi vekilinin temyiz isteği reddedilerek, hükmün onanmasına karar verildiği belirtilmektedir. Dosyanın incelenmesinde, suçun 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık olduğu ve yerel mahkeme tarafından beraat kararı verildiği anlaşılmaktadır. Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından, dosyanın esasına geçildiği belirtilmiştir. Kararda, İİK'nın 345/a maddesinden dolayı da şikayette bulunulduğu ifade edilmiştir. Ancak eyleme ve yüklenen suça dair şikayetçi vekilinin ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği ve kararın temyiz edilmeye değmeyeceği sonucuna varıldığı belirtilmiştir. Kısacası, temyiz isteği reddedilmiş ve yerel mahkeme tarafından verilen beraat kararı onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 2004 Sayılı Kanun: Terörle Mücadele Kanunu
- İİK'nın 345/a maddesi: İcra İflas Kanunu'nun iflas, temyiz ve itiraz yolu maddelerinden biri.

19. Ceza Dairesi 2015/30501 E. , 2017/8975 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Şikayet dilekçesinde, İİK’nın 345/a maddesinden dolayı da şikayette bulunulduğu anlaşılmakla, bu eylemle ilgili olarak mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 31.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.