MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27.04.2011 gün ve 2008/275-2011/210 sayılı kararı onayan Daire’nin 08.03.2013 gün ve 2012/1593-2013/4578 sayılı kararı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında sermaye piyasası araçları alım satımına ilişkin aracılık sözleşmesi imzalandığını, 06.08.2003 tarihi itibarı ile müvekkilinin 295.149,94 TL cari hesap bakiyesi olmasına rağmen davalı şirketçe müvekkilinin hesabında para olmadığı gerekçesiyle ödeme yapılmadığını, bunun üzerine fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak 30.000,00 TL alacak için açılan davanın kabulüne karar verildiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile bakiye 265.149,00 TL alacağın 03.09.2003 tarihinden itibaren kısa vadeli ticari kredilere uygulanan en yüksek faiz oranı ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkiline yazdığı 14.08.2003 tarihli dilekçesinde 69.257,22 TL alacağının olduğunu beyan ettiğini, doğan zarardan müvekkilinin sorumlu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının davalı kurum çalışanına yaptığı ödemeler toplamının 109.842,20 TL, 14.08.2003 tarihli imzası davacı tarafından inkar edilmemiş dilekçeye göre de davacıya yapılan ödemenin toplam 64.600,00 TL olduğu, daha önce hükmedilen 30.000,00 TL"nin mahsubuyla davacının 15.242,20 TL alacaklı bulunduğu, davalı kurumun kendi çalışanının eylem ve işlemlerinden doğan müşterilerine ait zararları adam çalıştıranın sorumluluğu ilkelerine göre tazmin etmekle yükümlü olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 15.242,20 TL"nin 03.09.2003 tarihinden itibaren değişen oranlı avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin isteminin reddine dair verilen kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizin 08.03.2013 günlü ilamıyla onanmıştır.
Taraf vekilleri bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 50,45 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 219,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen taraflardan ayrı ayrı alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 26.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.