MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında .... köyü, 102 ada 1, 103 ada 1 ve 105 ada 1 sayılı parseller orman niteliği ile Hazine adına tesbit edilmişlerdir.
Davacı Hazine, 1937 tarihli ve mera nitelikli 920, 921, 922 ve 923 numaralı vergi kayıtlarına dayanarak taşınmazların kısmen mera olduğu iddiasıyla dava açmıştır
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 19.06.2012 tarihli fen bilirkişi raporunda 102 ada 1 sayılı parselin (k), 103 ada 1 sayılı parselin (f), 105 ada 1 sayılı parselin (b), (c) bölümlerinin mera olarak sınırlandırılmasına, (a), (h), (d), (g) ve (e) bölümlerine yönelik davanın orman sayılan yer olmaları nedeniyle reddine karar verilmiş, hükmün Hazine ve Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 14.05.2013 tarih ve 2013/1741 - 2013/5523 sayılı kararı ile hükmün araştırmaya yönelik bozulmasına karar verilmiştir.
Hükmüne uyulan bozma ilamında özetle; “6831 sayılı Kanunun 11/1. maddesinde de orman kadastrosunun kesinleşmesinden sonra tapulu taşınmazlarda tapu sahiplerinin 10 yıllık hak düşürücü süre içinde dava açabilecekleri hükmünün bulunduğu, bu ilkelerin HGK"nın 08.06.2005 gün ve 2005/20 - 327 E. - 377 K. sayılı ve 28.06.2006 gün ve 2006/20 - 467 E. - 494 K. sayılı kararlarında da aynen benimsendiği, davacının herhangi bir tapuya dayanmadığı, vergi kayıtlarına dayandığı belirlenerek açılan davanın tümüyle reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması isabetsizdir.” gereğine değinilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı Hazine tarafından temyiz edilmiştir
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 10 yıllık süre içinde genel mahkemede açılan orman kadastrosuna itiraza ilişkindir.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak hüküm kurulmuş olduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 08/12/2016 gününde oy birliği ile karar verildi.