BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ: ... 9. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 1993-2001 yılları arasında mevsimlik işçi olarak çalıştığını, 14.10.2012 tarihinde emekli olduğunu, 2001 yılında kadroya alındığında mevsimlik işçilikte geçen sürelerin dikkate alınmadığını ileri sürerek, geçici işçi olarak işe başladığı tarihten daimi kadroya geçtiği tarihe kadarki hizmet süresinin dikkate alınarak fark ücret alacakları ile yıllık izin ücret alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının özeti:
Davalı vekili, alacağın zamanaşımı nedeniyle reddinin gerektiğini, toplu iş sözleşmelerinde derece ve kademelerinde değerlendirileceğine dair bir düzenlemeye yer verilmediğini, ancak buna rağmen işçilerin 12 yıl sonra dava açtıklarını, bu hususta davacı tarafın iyi niyetli olmadığını, davacının işçi statüsüne geçtiği 02.02.2001 tarihinden mülga Köy Hizmetlerinin kapatıldığı 2005 yılına kadar protokol hükümlerine göre yapılan ücret düzenlemesine itiraz etmeyerek çalışmaya devam ettiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, davacının, uyuşmazlık dönemi itibariyle toplu iş sözleşmesi hükümlerinden yararlanma hakkı bulunduğu, toplu iş sözleşmesindeki kademe ve derece ilerlemesi ile ilgili düzenlemelerin mevsimlik işçileri kapsamadığı, belirsiz süreli iş sözleşmesine dayalı olarak çalışan kadrolu daimi işçilerin esas alındığının görüldüğü, düzenlemeye göre kademe ilerlemesi için yıllık bazda değerlendirme yapıldığı, davacının ise daimi kadroya alınmadan önce 1 yıl süreli sürekli olarak çalışması olmadığı, 8.dönem Toplu İş Sözleşmesinde de kademe ilerlemesine yönelik 106. ve derece terfii başlıklı 107. madde hükümlerinden yararlanabilmek için aralıksız 1 yıl çalışma şartı arandığı, ayrıca toplu iş sözleşmelerinde daimi kadrolu işçilere uygulanacak hükümlerden yararlandırılmasını isteyemeyeceği şeklinde bir düzenlemenin mevcut olduğu, bu nedenle davacının daimi kadroya geçirildiği 02/02/2001 tarihinden önceki mevsimlik hizmetlerinin kademe ve derece ilerlemesinde değerlendirilmeye tabi tutulmamasının doğru olduğu, ancak davacının mevsimlik statüde çalışmasına rağmen 1999 yılındaki çalışmasının 345 gün olduğu, Yargıtay uygulamalarına göre mevsimlik işçi statüsünde çalışsa dahi 11 ayın üzerindeki çalışmaların daimi çalışma olarak kabul edildiği, dolayısıyla 1999 yılındaki bu çalışmanın mevsimlik işçi olarak kabulünün doğru olmadığı, bu çalışmanın karşılığının intibak yapılırken gözetilmesi ve 1 kademe artışı olarak değerlendirilmesi gerektiği, bu ilkeler ışığında davacının fark ücret alacağının doğduğu, Yargıtay ilke kararları gereği 11 ay ve daha fazla süren çalışmalar mevsimlik iş olarak nitelendirilemeyeceğinden 1999 yılında gerçekleşen 345 günlük çalışma dikkate alındığında ve toplu iş sözleşmesi hükümleri de gözetildiğinde davacının 30 günlük izin alacağının doğduğu gerekçesiyle bilirkişinin raporundaki hesaplamaları da gözönüne alınarak 890,82 TL fark ücret alacağı ile 2.549,70 TL brüt izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır.
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, taraf vekillerince istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, tarafların istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/1-b.1 maddeleri gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece, toplu iş sözleşmesindeki kademe ve derece ilerlemesi ile ilgili düzenlemelerin mevsimlik işçileri kapsamadığı, belirsiz süreli iş sözleşmesine dayalı olarak çalışan kadrolu daimi işçilerin esas alındığının görüldüğü, düzenlemeye göre kademe ilerlemesi için yıllık bazda değerlendirme yapıldığı, davacının daimi kadroya alınmadan önce 1 yıl süreli sürekli olarak çalışması olmadığı, 8.dönem Toplu İş Sözleşmesinde de kademe ilerlemesine yönelik 106. ve derece terfii başlıklı 107. madde hükümlerinden yararlanabilmek için aralıksız 1 yıl çalışma şartı arandığı, davacının mevsimlik statüde çalışmasına rağmen 1999 yılındaki çalışmasının 345 gün olduğu, Yargıtay uygulamalarına göre mevsimlik işçi statüsünde çalışsa dahi 11 ayın üzerindeki çalışmaların daimi çalışma olarak kabul edildiği, bu çalışmanın karşılığının intibak yapılırken gözetilmesi ve 1 kademe artışı olarak değerlendirilmesi gerektiği kabul edilerek davacınının fark ücret alacağı hesaplanmıştır. Ancak Mahkeme’nin davacının kademe ve derece ilerlemesinden yararlanabilmesi için aralıksız 1 yıl çalışma şartının arandığına dair kabulü hatalı olmuştur.Davalı işyerinde uygulanan toplu iş sözlemelerine göre işçilerin her iki yıllık çalışmasının karşılığının bir derece ve her bir yıllık çalışmasının karşılığının bir kademe olduğu hususu düzenlenmiş olup aynı zamanda toplu iş sözleşmesi ekindeki pozisyon cetvellerinde de her bir pozisyonun derece hesabı için alt ve üst sınırları belirlenmiştir. Buna göre davacının mevsimlik işçilikte fiilen çalıştığı süre tespit edilerek, her iki yıllık çalışmasının karşılığının bir derece ve her bir yıllık çalışmasının karşılığının bir kademe olduğu değerlendirilerek pozisyon cetveline göre ilerleyebileceği üst sınır da belirlenerek kademe ve derecesi tespit edildikten sonra fark ücret alacağı hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.SONUÇ: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve İlk Derece Mahkemesinin kararının yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.