Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 5. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 26-22

Sanıklar ..., ... ve ... hakkında tefecilik ve tehdit, sanık ... hakkında tehdit ve kasten yaralama, sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs ve sanık ... hakkında tefecilik suçuna yardım etme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Tonya Asliye Ceza Mahkemesince 23.11.2011 tarih ve 26-22 sayı ile; sanıklar ... ve ...’ın tefecilik suçundan TCK"nun 241/1, 37/1, 62, 63, 52/2-4, 51 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına, hapis cezalarının ertelenmesine, mahsuba ve hak yoksunluklarına, tehdit suçundan beraatlerine; sanık ...’ın tehdit ve kasten yaralamaya teşebbüs, sanık ...’ın tehdit ve tefecilik ve sanık ...’in kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından beraatlerine karar verilmiş, sanık ... ....’ın tefecilik suçuna yardım etme eylemi bakımından ise hüküm kurulmamıştır.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 20.11.2014 tarih ve 16628-11313 sayı ile; sanıklara yüklenen tehdit ve kasten yaralamaya teşebbüs suçları yönünden katılan vekilinin temyiz isteminin reddine, sanık ... hakkındaki mahkûmiyet hükmünün onanmasına, sanık ... hakkında tefecilik suçuna yardım etme eyleminden hüküm kurulmaması yönünden ise;
"Kamu davasına dayanak teşkil eden Tonya Cumhuriyet Başsavcılığının 21/05/2010 tarih, 2010/55 Esas sayılı iddianamesi ile sanık ..."ın tefecilik suçuna yardım etmekten cezalandırılması talep edildiği halde bu hususta bir karar verilmemesi" isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ise 09.01.2015 tarih ve 45047 sayı ile;
"...Uyuşmazlığın konusu, Tonya Cumhuriyet Başsavcılığının 21.05.2010 tarih ve 2010/55 esas sayılı iddianamesi ile sanık ... hakkında tefecilik suçuna yardım etme suçundan kamu davası açıldığı hâlde, Tonya Asliye Ceza Mahkemesinin 23.11.2011 tarih ve 26-22 sayılı ilamıyla sanık hakkında herhangi hüküm kurulmaması karşısında, hükmün bu nedenle bozulmasına mı karar verilmesi gerektiği, yoksa sanık ... .... hakkında zamanaşımı süresine kadar bir karar verilmesi mümkün bulunduğundan karar verilmesine yer olmadığına ilişkin karar verilerek dosyanın mahalline iadesine mi karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
Maddi olayda, mağdur sanık ..."ın diğer mağdur sanık ..."a 2008 yılı Ağustos ayı içerisinde aylık 200 Lira faiz karşılığında 800 Lira borç para verdiği, sanık bu parayı ödeyemeyince katılan sanık ..."ın...."ten bu parayı istediği, taraflarca, sanığın bu borcunu ödeyememesi nedeniyle faizin tahsil edilmesi amacıyla Gündoğdu Mobilya isimli işyerinde 2.200 Lira karşılığında katılan sanık ....ın menfaatine olacak şekilde mobilya aldırıldığı ve eşyanın katılan sanık ..."ın evine gönderildiği,
Olay günü sanığın, annesi olan ... aracılığıyla ana para borcu olan 800 Lirayı diğer sanık ... ile ...."a gönderdiğinde ...."un,...."in kendilerine 4.000 Lira borcu olduğunu belirterek bu parayı kabul etmediği,
Bu şekilde gerçekleşen eylemde, mahkemece, sanık ... ve ...."ın diğer sanık ..."e borç verdikleri şeklindeki kısmi ikrarları, diğer sanıklar.... ve ...."in beyanları ve olayın tanığı olan ...."nin istikrarlı, birbirleriyle ve olayla uyumlu beyanları dikkate alınıp her iki sanığın tefecilik suçun işledikleri kabul edilerek haklarında TCK"nun 241/1, 62, 51/1, 53 ve 63. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, ertelemeye, hak yoksunluğuna, mahsuba ve ayrıca 100 gün üzerinden aynı Kanunun 52/2-4 maddesi uyarınca 2.000 Lira adli para cezasına ilişkin hüküm kurulduğu,
Katılan sanık ... .... ile müşteki sanık ... .... hakkında, birden fazla kişi ile tehdit suçundan kamu davası açılmış ise de; sanıkların üzerlerine atılı suçu işlediklerine dair soyut mağdur beyanları dışında yeterli, somut, her türlü şüpheden uzak ve kendi içinde çelişmeyen herhangi delil elde edilememesi nedeniyle beraat kararı verildiği,
Sanıklar Seyfittin .... ve ... hakkında tefecilik suçuna yardım etme ve ... hakkında birden fazla kişi ile tehdit suçlarından kamu davası açılmış ise de; sanıkların kazanç elde etmek amacı ile başkalarına ödünç para verdiklerine ve sanık ..."in mağdur sanık ..."i tehdit ettiğine dair vicdani kanaat oluşturmaya yeterli, somut, her türlü şüpheden uzak, kendi içinde çelişmeyen herhangi bir tanık beyanı, bilgi, belge ve sair somut delil bulunmaması nedeni ile sanıkların üzerlerine atılı suçlardan ayrı ayrı beraatlerine ilişkin karar verildiği,
Bunun dışında, mağdur sanık ... hakkında diğer sanıklar .... ve ...."a karşı silahla tehdit ve ...."a karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçundan dolayı kamu davası açılmış ise de sanığın bu suçları işlediğine dair mahkememizde vicdani kanaat oluşturmaya yeterli suçun mağdurlarının beyanları dışında somut, tutarlı herhangi bir tanık beyanı ve benzeri delil bulunmaması nedeni ile sanığın üzerine atılı suçlardan ayrı ayrı beraatine ilişkin karar verildiği,
Tonya Asliye Ceza Mahkemesinin 23.11.2011 tarih ve 26-22 sayılı kararında, ... hakkında açılan kamu davasıyla ilgili beraat kararı verildiği belirtilmiş ise de, 23.11.2011 tarihli son oturumda verilen kısa kararda, sanık ... hakkında .bir hüküm kurulmadığı ve sonrasında yazılan gerekçeli kararın hüküm özetinde sanık ... .... hakkında bir hüküm bulunmadığı görülmektedir. Bu itibarla sanık ... hakkında gerekçeli kararda yapılan açıklamaların hukuki bir değeri bulunmamaktadır. Anılan sanık hakkında, denetime olanak sağlanması açısından, infazda duraksamaya neden olmayacak biçimde değerlendirme yapılarak uygulama maddelerinin ayrı ayrı gösterilip hüküm kurulması gerekirken, kısa kararda sanık ... hakkında herhangi bir hüküm kurulmamasının bozma nedeni olarak kabul edilemeyeceği..." görüşüyle itiraz kanun yoluna başvurmuştur.
CMK"nun 308. maddesi uyarınca inceleme yapan Yargıtay 5. Ceza Dairesince, 04.06.2015 tarih ve 1318-12089 sayı ile itiraz nedenlerinin yerinde görülmediğinden bahisle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
İtirazın kapsamına göre inceleme, sanık ... hakkındaki tefecilik suçuna yardım etme eylemi ile sınırlı olarak yapılmıştır.
Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; usulüne uygun olarak açılan kamu davası ile ilgili hüküm kurulmasının unutulduğu bir durumda, bu eksikliğe ilişkin bozma kararı mı verileceği yoksa her zaman hüküm kurulmasının mümkün olduğuna temas edilmesiyle mi yetinilmesi gerekeceği noktasında toplanmaktadır.
İncelenen dosya kapsamından;
Sanıklar ..., ... ve ... hakkında tefecilik ve tehdit, sanık ... hakkında tehdit ve kasten yaralama, sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs ve sanık ... hakkında tefecilik suçuna yardım etme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıklar ... ve ...’ın tefecilik suçundan mahkûmiyetlerine, tehdit suçundan beraatlerine; sanık ...’ın tehdit ve kasten yaralama, sanık ...’ın tehdit ve tefecilik ve sanık ...’in kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından beraatlerine karar verildiği, sanık ... ....’ın tefecilik suçuna yardım etme eyleminden de kamu davası açılmasına rağmen yerel mahkemece bu konuda hüküm kurulmasının unutulduğu, hükümlerin Cumhuriyet savcısı ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Özel Dairece, katılan vekilinin tehdit ve kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından verilen hükümleri temyiz etme hakkı bulunmadığından temyiz talebinin reddine, sanık ... hakkındaki mahkûmiyet hükmünün onanmasına, tefecilik suçuna yardım etme suçundan ise sanık ... hakkında dava açıldığı hâlde herhangi bir hüküm kurulmaması isabetsizliğinden bozulmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
1412 sayılı CMUK’nun, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince karar tarihi itibarıyla uygulanması gereken 305. maddesi uyarınca, ceza mahkemelerince verilen hükümler temyiz kanun yoluna tâbidir. 5271 sayılı CMK"nun 223. maddesinde ise hükümler “beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, mahkûmiyet, güvenlik tedbirine hükmedilmesi, davanın reddi, davanın düşmesi kararı” olarak sayılmıştır.
Hüküm niteliğinde olmamakla birlikte bazı kararların da kanun yolu bakımından temyizi kabil olduğu kabul edilmiştir. Örneğin; hüküm niteliğinde bulunmayan CMK"nun 223. maddesinin 10. fıkrası uyarınca adlî yargı dışındaki bir yargı merciine yönelik görevsizlik kararları ile TCK"nun 18. maddesinin 4. fıkrası uyarınca geri verme talebi ile ilgili olarak verilen kararların temyizi mümkündür.
Yargıtay tarafından temyiz incelemesi yapılabilmesi için öncelikle CMK’nun 223. maddesi uyarınca verilmiş bir hüküm veya temyize konu olabilecek bir karar bulunması gerekmektedir.
Sanık hakkında iddianameyle dava açıldıktan sonra hüküm verilmesinin unutulması durumunda, ortada temyize konu olabilecek bir hüküm bulunmadığından bu eksikliğin bozmaya konu edilmesi mümkün olmayıp, karara bağlanmayan iddiayla ilgili dava zamanaşımı dolmuş olsun veya olmasın mahallinde her zaman hüküm kurulabileceğine işaret edilmesi ile yetinilmesi gerekmektedir. Bu hususa ilişkin bir temyiz talebinin bulunması da varılan bu sonucu değiştirmeyecektir.
Yargıtay Ceza Dairelerinin büyük çoğunluğunun uygulaması da bu şekilde olup, sanığın bir eylemi ile ilgili mahkemesince hüküm kurulmasının unutulduğu durumda da bu konuda mahallinde her zaman hüküm verileceğine ilişkin eleştiri yapılmaktadır. Nitekim Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.12.2015 tarih ve 640-496 sayılı kararında da aynı sonuca ulaşılmıştır.
Bu itibarla itirazın kabulüne karar verilerek, Özel Daire kararından sanık ... hakkında tefecilik suçuna yardım etme eylemi ile ilgili verilen bozmanın çıkarılmasına, karara "Sanık ... hakkında tefecilik suçuna yardım etmekten açılan kamu davası ile ilgili olarak mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür" ibaresinin eklenmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 20.11.2014 tarihli ve 16628-11313 sayılı kararından, sanık ... hakkında tefecilik suçuna yardım etme eylemi ile ilgili verilen bozmanın ÇIKARILMASINA,
Karara "Sanık ... hakkında tefecilik suçuna yardım etmekten açılan kamu davası ile ilgili olarak mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür." ibaresinin EKLENMESİNE,
3- Dosyanın, mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.04.2018 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.