Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1896 Esas 2013/10031 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1896
Karar No: 2013/10031
Karar Tarihi: 29.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1896 Esas 2013/10031 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir kişi, karşılıksız yararlanma suçundan yargılandı. Sanığın zararı tazmin etmesi nedeniyle, geçici bir yasa gereği ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Ancak, yerel mahkeme, bu yasayı göz önünde bulundurmadan sanığa beraat kararı verdi. Bu nedenle, karar bozuldu. Sanığın yeniden yargılanmasına gerek olmadığı belirtilerek, kanun maddeleri açıklanarak sanığa ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Kanun maddeleri şunlardır: 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4-a maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2013/1896 E. , 2013/10031 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/310440
MAHKEMESİ : Büyükçekmece 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/10/2012
NUMARASI : 2012/1135 (E) ve 2012/751 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ve katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK. nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 29/04/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.