MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 47. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 07.11.2012 tarih ve 2007/103-2012/184 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Jotun Boya San. ve Tic. A.Ş. tarafından Kazakistan"a ihraç edilen boya emtiasının müvekkili şirket nezdinde marin kargo sigorta poliçesi ile sigortalanmış olduğunu, boya emtiasının varillere doldurularak İstanbul Gemi Sanayi Organizesinden Derince Limanı"na kamyon ile sevk edildiğini, burada vagon muhtevası olarak gemilere yüklendiğini, Derince Limanından hareketle İlichevsk Ukrayna"ya gönderildiğini, burada söz konusu vagonların gemiden tahliye edilerek gümrük işlemlerinin tamamlanmasının akabinde demir yolu ile Ukrayna ve Rusya üzerinden nihai varış merkezi olan Atyrau/Kazakistan"a geldiğini, depo görevlisi firma yetkilisi ve diğer uzman ve gümrük yetkilileri nezaretinde mühürlerin sökülerek vagon kapılarının açılması ile söz konusu emtianın hasar gördüğüne dair tutanak tutulduğunu, hasarlı emtianın kullanılmasının mümkün olmadığını, davacı şirket tarafından 03/11/2006 tarihinde sigortalısına 250.860,02 Euro hasar tazminatı ödendiğini, söz konusu emtianın 27/03/2006 tarihinde başlamak üzere 4 ayrı parti halinde Derince Limanında Batı Vagon Deniz Taşımacılığı A.Ş. görevlilerine teslim edilerek bu davalı tarafından emtianın vagonlara istiflendiğini ve yüklendiğini, taşıma ile ilgili navlun ücretinin de diğer davalı ... Gemi İşletmeciliği A.Ş. tarafından fatura edildiğini ileri sürerek, davacının sigortalısına ödemiş olduğu hasar tazminatının temerrüt faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, taşımanın ilk ayağının deniz taşıması olması nedeni ile davayı incelemeye yetkili ve görevli mahkemenin İstanbul Denizcilik ve İhtisas Mahkemesi olduğunu, davalıların kusurlarının bulunmadığını, zararın nasıl meydana geldiğinin belli olmadığını, davacı zararının hesaplanmasında sovtaj değerinin de nazara alınması gerektiğini, hasar ve zararın davalı şirketlere ihbar edilmediğini savunarak, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; zarar miktarının tam olarak ispatlanamadığı, hasarlı olduğu iddia edilen emtiaların GATE firması tarafından ithal edildiği, davacının kendi sigortalısının sigorta giderimini davacıdan almaya hak kazandığını tevsik eden ve ayrıca kendi sigortalısına yaptığı ödemenin bir exgratia ödeme olmadığını ortaya koyan belgelerin ibraz edilememiş olması nedeni ile, davacının poliçe kapsamında kendi sigortalısına ödemesi gereken bir zarar olmadığı, bu nedenle de rücu imkanının bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 03,15 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 26.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.