Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1851 Esas 2013/10020 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1851
Karar No: 2013/10020
Karar Tarihi: 29.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1851 Esas 2013/10020 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Menemen 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık karşılıksız yararlanma suçunu işlemiş ancak katılan kurumun zararını tazmin ettiği için ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak bu karar beraat kararı şeklinde verilmiştir ve bu karar bozulmuştur. Karara göre, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, sanığa ceza verilmemiştir. Bu durumda, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK. nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
2. Ceza Dairesi         2013/1851 E.  ,  2013/10020 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 2 - 2012/323792
    MAHKEMESİ : Menemen 1. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 12/10/2012
    NUMARASI : 2012/674 (E) ve 2012/895 (K)
    SUÇ : Karşılıksız yararlanma

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK. nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 29/04/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.