MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesi uyarınca hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak belli hakları kullanmaktan yoksun bırakmaya karar verilirken, anılan yasa maddesinin 3. fıkrasının "Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz" amir hükmü dikkate alınarak bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca; hüküm fıkrasından TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılarak, yerine “ 5237 sayılı TCK.nın 53/1-a, b, c ve d bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi gereğince, aynı Kanunun 53/1-c maddesinde yazılı kişisel hak yoksunluğunun kendi altsoyu üzerindeki yetkileri bakımından uygulanmasına yer olmadığına" ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.06.2015 günü oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Sanığın yolcu olarak bulunduğu trende ... Sulh Ceza Mahkemesinin 14/02/2011 gün ve 338 D.İş sayılı kararına göre kollukça yapılan aramada sanığa ait 998 adet kaçak ve bandrolsüz sigara bulunmuş, yapılan yargılama sonunda sanığın neticeden 1 yıl 8 ay hapis ve 80 lira adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Sanık tüm aşamalarda öğrenci olduğunu, sigaraları arkadaşlarıyla birlikte içmek için ..."dan ..."e götürdüğünü savunmuştur.
Aramanın dayanağı olan 2011/338 D.İş sayılı karar incelendiğinde, hiçbir sebep ve gerekçe gösterilmeden 2559 sayılı Polis Vazife Salahiyetleri Kanunun 9. maddesi e-f-g bendleri gereğince Anayasa"nın 20/2 uyarınca CMK.nun 116. maddesi dikkate alınarak "... Tren İstasyonu ile ... Köyü, ... Köyüne bağlı ...Köy ve ... Mezraları hududlarından geçen trenlerin içerisinde ve vagonlarında, 16-18-20 Şubat 2011 tarihlerinde 09.00-11.00 saatleri arasında" kişilerin üst, eşya ve araçlarında arama yapılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Arama kararında, arama kararı verilmesini gerekli kılan hiçbir sebepten bahsedilmemiş yani gerekçe gösterilmemiştir. PVSK"nın ise 9. maddesinin e,f,e,g bendleri yoktur.
Arama kararında CMK.nun 116. maddesinin dikkate alınmasından söz edilmektedir.
Arama kararı adli arama kararımı, önleme arama kararımı olduğuda açık ve anlaşılır değildir.
Muhtemelen mahkemeden önleme arama kararı talep edilmiş, ancak yukarıda belirtilen biçimde eksiklikleri taşıyan bir karar verildiği görülmektedir.
Arama kararının önleme arama kararı olduğu kabul edilse dahi PVSK"nun 9. maddesinin 2. fıkrasına göre talep yazısında bulunması gereken makul sebeplerin oluştuğunu gösteren sebepler yazılmamıştır. Bu şekilde verilen onama kararı hukuka uygun değildir. Bu onama kararına dayanılarak ele geçirilen eşya kanunsuz değil niteliğindedir.
Sanık hiçbir aşamada ticari amaçla sigara taşıdığını kabul etmemiştir.
Yukarıda açıklandığı üzere, arama kararı usulüne uygun verilmemiştir. Kararın hakim tarafından verilmiş olması sonuca etkili değildir. Bu karara dayanılarak yapılan aramada ele geçen eşyanın yok farz edilmesi gerekmektedir.
Açıklanan nedenlerle Anayasanın 38,5271 sayılı CMUK.nun 202/2-9, 217/2, 230/1 madde ve fıkralarına göre yasak usullerle ele geçen deliller dışında sanığn mahkumiyetini gerektirir, başka delil bulunmadığından beraatine hükmedilmesi için yerel mahkeme hükmünün bozulması düşüncesindeyim.