Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1837 Esas 2013/10017 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1837
Karar No: 2013/10017
Karar Tarihi: 29.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/1837 Esas 2013/10017 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2012/2006 (E) ve 2012/1861 (K) numaralı kararda, sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçlamasıyla dava açılmıştır. Ancak, sanık tarafından katılan kurumun zararı tazmin edilmiştir. Bu nedenle, 6352 sayılı kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtilerek, beraat kararı verilmiştir. Ancak, bu karar bozulmuş ve sanık hakkında ceza verilmemesine karar verilmiştir. Bu kararın gerekçesi, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK. nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmemesi gerektiği şeklindedir.

2. Ceza Dairesi 2013/1837 E. , 2013/10017 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/310969
MAHKEMESİ : İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/10/2012
NUMARASI : 2012/2006 (E) ve 2012/1861 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK. nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 29/04/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.