BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ: ... 8. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, müvekkilinin baş mühendis ünvanıyla çalıştığını, 2013 yılına kadar çalışmalarının elektronik kart ile belirlendiğini, 2013 yılından itibaren müvekkiline elektronik kart bastırılmamaya başlandığını, bu süreçte iş yoğunluğu ve özellikle de hafta sonlarındaki çalışma yoğunluğunun daha da arttırıldığını, müvekkilinin sorumlu olduğu bölgede üç vardiya sistemi ile sürekli üretim yapılıyor oluşu, bu hatların üretimin nihai hattı olması nedeniyle nihai kontrollerin de burada yapılması 365 gün, 24 saat her an işe hazır olunmasını gerektirdiğini, ortalama akşam çıkışlarının saat 19.30’u bulduğunu, hafta sonları cumartesi ve pazar günlerinin hafta tatili olması sebebiyle nöbet çizelgeleri tutulduğunu, personelle iletişimin sağlanması, işin yapımı, kontrolü nöbetçi olunan günlerde yapılan toplantılar nedeniyle ayın en az 3 hafta sonunda cumartesi ve pazar günleri ortalama 3 saat işte kalındığını ve çalışıldığını, nöbetçi olunmayan hafta tatillerinde de baş mühendis olması sebebiyle arıza ve problemlere müdahale amaçlı işe gitmek durumunda kaldığını, genel tatillerde çalışmaların devam ettiğini, ulusal bayramların tamamında hemen hemen tam gün, dini bayramların arifesinde tam gün, dini bayramlarda da ilk gün hariç genel olarak günde 4-5 saat çalışmanın devam ettiğini beyan ederek hafta tatili, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının fazla çalışma ücret alacağının bulunmadığını, davacının çalışmış olduğu süre boyunca her ay maaşını muntazam aldığını, vardiya düzeni dışında çalışan personelin yaptığı fazla çalışmaların yasal sınırlar içerisinde kalmak kaydıyla aylık ücrete tabi olduğunu, davacının abartılı ve farazi fazla çalışma iddialarının yerleşik Yargıtay kararlarında da belirlendiği üzere hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davacının taleplerinin zamanaşamına uğradığını, müvekkili şirket işyerinde cumartesi günü çalışılmaması olduğu tek başına cumartesi gününün hafta tatili niteliğini alması anlamına gelmediğini, müvekkili şirket işyerinde cumartesi günü çalışılmamasının tamamen işverenin yönetim hakkından kaynaklanan bir durum olduğunu, müvekkili işyerinde fazla çalışma yapmak işverenin talebi halinde mümkün olduğundan davacının işverenin haberi olmaksızın kendi arzusu ile işyerinde geçirdiği zamanın fazla çalışma olarak kabulünün mümkün olmadığını bildirerek davanın reddini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekilince istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında; davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353-(1) b)2 maddesi gereğince mahkeme kararının fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacağı yönünden kaldırılarak, fazla mesai alacağı yönünden davacı tarafça istinaf yoluna başvurulmadığı da dikkate alınarak bilirkişi raporu doğrultusunda kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz :
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma alacağı uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacının fazla çalışma ücret alacağı 31.01.2013 tarihine kadar işyeri giriş çıkış kayıtlarına göre bu tarihten sonra ise tanık beyanlarına göre hesaplanmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının günlük giriş çıkış saatlerinin belirtilmediği, günlük 9 saati aşan çalışmasının fazla çalışma olarak kabul edildiği ve hesaplamanın günlük bazda yapıldığı görülmüştür. Ancak yapılan hesaplama hatalıdır. Mahkemece işe giriş-çıkış saatlerinin hangi aralıkta olduğunun kabul edildiği açıkça belirtilerek, davacının haftalık çalışma süresi tespit edildikten sonra normal çalışma süresinin mahsubu ile çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekmektedir.
Dosya içeriği ve Dairemizden geçen emsal dosyalar birlikte değerlendirildiğinde, işyerinde normalde cumartesi günleri çalışılması veya çalışılmaması işverenin yönetim hakkından kaynaklanmakta olup eğer bireysel veya toplu iş sözleşmesinde cumartesi gününün açıkça hafta tatili (akdi tatil) olduğu düzenlenmemişse o gününün işgünü sayılması gerektiği, davalı işyerinde ise haftanın 6 gününün iş günü, 1 gününün hafta tatili olduğunun Bölge Adliye Mahkemesi’nce kabulü isabetlidir. Ancak, davacının fazla çalışmalarının hafta tatili olarak hesaplandığı dikkate alınarak bu yönden davalı yararına usuli kazanılmış hak oluşmayacağı kabul edilmeli, ıslah dilekçesi bir bütün olarak değerlendirilerek ve davacının fazla çalışma alacağını bilirkişinin bu hesap yöntemi nedeniyle hafta tatili olarak ıslah etmiş olduğu da dikkate alınarak sonuca gidilmelidir.Mahkemece bu yönler gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.SONUÇ: Temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 08.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi