MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12.02.2013 tarih ve 2011/290-2013/78 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili şirketin "CHEESECAKE FACTORY" markasını ilk kez ihdas ve istimal eden gerçek hak sahibi olduğunu, markanın tanınmışlığından faydalanmak gayesiyle kötü niyetli olarak davalının bu markayı kendi adına tescil ettirdiğini, ayrıca davalının markayı tescil edildiği sınıflarda kullanmadığını belirterek, davalı adına TPE nezdinde tescilli 2002/21302 nolu "CHEESECAKE FACTORY" markasının 556 sayılı KHK" nun 7, 8, 14, 42. maddeleri uyarınca hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın 5 yıllık hak düşürücü sürede açılmadığını, davacının uzun süre sessiz kalarak hak kaybına uğradığını, kötü niyetli olmadıklarını, markaların birebir aynı olmadığını ve markayı kullandıklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre davacının, davalıdan çok önceden "CHEESECAKE FACTORY" ibaresini kullanmakla bu marka üzerinde gerçek hak sahibi olduğu, davalının 2002/21302 sayılı markayı tescil edildiği 25, 35, 43. sınıftaki mal ve hizmetlerde 2003-2011 yılları arasında hiç kullanmadığı, dava tarihi itibariyle 556 sayılı KHK"nun 14. ve 39. maddesindeki 5 yıllık sürenin dolduğu, 556 sayılı KHK"nun 14. ve 42/1-c maddesindeki hükümsüzlük şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile davalı adına TPE nezdinde tescilli 2002/21302 nolu "CHEESECAKE FACTORY" ibareli markanın tescil edildiği tüm sınıflar yönünden hükümsüzlüğüne, sicilden terkinine, tedbir kararının hüküm kesinleşinceye kadar devamına karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 25.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.