Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2010/181 Esas 2010/1306 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında görülen davada;Davacı ıslah ettiği dava dilekçesinde, kayden maliki bulunduğu 111 ada 80 parsel ve 136 ada 5 parsel sayılı taşınmazların satın alındığı 2002 yılından bugüne kadar davalının işgalinde olduğunu ileri sürüp elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemiştir.
Davalı, davacının izni ile 2003 yılından itibaren dava konusu yerleri ekip biçtiğini ektiği mahsulü hasat edip Haziran 2008 tarihinden itibaren taşınmazları terk ettiğini, 2008 yılına kadar icar borcunu ödediğini, yalnızca 2008 yılı icar bedelini kabul ettiğini, bundan başka bir borcu bulunmadığını bildirip davacının fazlaya ilişkin talebinin reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu taşınmazlara davalının tecavüzünün kalmadığı gerekçesi ile elatmanın önlenmesi talebi yönünden esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davalının davacının rızası ile taşınmazları kullandığının anlaşıldığı gerekçesiyle ecrimisil isteğinin reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, elatmanın önlenmesi davasında esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisil isteğinin reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; kayden davacıya ait 111 ada 80 parsel ve 136 ada 5 parsel sayılı taşınmazları davalının ekip biçmek suretiyle 2008 yılı Ağustos ayına kadar kullandığı anlaşılmaktadır.
Dava tarihinden önce davalının taşınmazdan el çektiği saptandığına göre elatmanın önlenmesi isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken “hüküm kurulmasına yer olmadığına” karar verilmesi doğru değilse de temyiz edenin sıfatına göre aleyhe bozma yasağı kuralı gereğince bu husus bozma nedeni sayılmamıştır.
Davacının ecirmisile yönelik temyiz itirazlarına gelince; davalının davacıya 2007 yılına kadar (2007 yılı dahil) taşınmazları kullanımı karşılığı bir bedel ödediği gerek tanık anlatımları, gerekse dosya kapsamı ile sabittir. Davalı 2008 yılına ait kullanım bedelini ödemediğini ifade etmiştir. Bu olgular taşınmazın kullanımının muvafakata dayalı bulunmadığını da göstermektedir.
Hal böyle olunca, hüküm kurmaya yeterli bilimsel verilerle hazırlanan bilirkişi raporu gözetilerek belirlenmiş olan taşınmazın kullanımına son verildiği tarihten dava tarihine kadar2008 yılı ecrimisil bedeline hükmedilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmelerle yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir.
Davacının, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 10.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.