Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/1982 Esas 2017/8485 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davacının 05.05.2010 tarihinde motorsikletle giderken görevli askerin kullandığı askeri kamyon ile çarpıştığını, olayda davacının kusurunun bulunmadığını, davacının her iki ayağındaki kırıklar nedeniyle sakatlığının devam ettiğini belirterek 10.000,00-TL maddi ve 40.000,00-TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili; 07.04.2014 tarihli dilekçesi ile maddi tazminata ilişkin talebini 24.201,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davanın zamanaşımına uğradığını, davanın idari yargının görevine girdiğini, kazanın davacının kusurundan meydana geldiğini, davacı öğrenci olduğu için kazanç kaybının söz konusu olmadığını, tedavi giderlerinin davalı idareden talep edilmesinin yasaya aykırı olduğunu, askeri aracın sigortalı olup zararın sigortadan tahsil edilmesi gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 24.201,00-TL maddi tazminatın olay tarihi olan 05/05/2010 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine; ayrıca 20.000,00-TL manevi tazminatın olay tarihi olan 05/05/2010 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, ....’nun 109/2. maddesindeki ceza zamanaşımı süresinin dolmamış olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına, 02/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.