Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/12512 Esas 2007/18417 Karar Sayılı İlamı

Davacı, 1.5.1995-1+4.5.2000  tarihleri arasında  tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde mahkemenin yetkisizliği nedeniyle reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. 
Davacı, murisi D.U.’ın 01.05.1995-14.05.2000 tarihleri arasında                        tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitini istemiştir. Bu yönüyle, uyuşmazlığın 2926 sayılı Yasa’dan kaynaklandığı açıktır. Öte yandan, 2926 sayılı Yasa’da yetki ile ilgili bir düzenlemenin mevcut olmadığı da ortadadır. Hal böyle olunca, uyuşmazlığın 5521 sayılı Yasa’nın 15. maddesinin yollamada bulunduğu Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 9. ve 17. maddeleri gereğince çözümlenmesi gerektiği söz götürmez. Yukarıda sözü geçen 9. maddeye göre, Kurum merkezinin bulunduğu Ankara İş Mahkemesi’nde dava açılabileceği gibi, 17. maddeye göre de, Kurum şubesinin bulunduğu Tokat’da da dava açılabilir. Bunun için, uyuşmazlığın, şube muamelesinden kaynaklanmasına gerek yoktur. Zira, Kurum’u temsilen kurum avukatlarının, şubenin bulunduğu yerde kurum aleyhine açılan davaları takibe yetkili olduğu açık-seçiktir. Tersinin kabulü halinde, Anayasa’nın 141. ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 77. maddenin öngördüğü emredici nitelikteki hükümler, göz ardı edilmiş olur ki, bu hususun hukukça korunmasına olanak olmadığı da tartışmasızdır.
Somut olayda, davacının kurum şubesinin bulunduğu yerde, yetkili mahkemede dava açtığı dosyadaki bilgi ve belgelerden açıkça anlaşılmaktadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın dava dilekçesinin yetki yönünden reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. 
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde  davacıya iadesine,18.10.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.