MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın, suç tarihinde katılan mağdurenin göğüslerini sıkmaktan ibaret eyleminin hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla getirilen düzenleme sonrası 5237 sayılı TCK"nın 103/1-2. cümlesinde yer bulan sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu ve Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalının 25.04.2013 tarihli raporunda bu eylem nedeniyle katılan mağdurenin ruh sağlığının bozulduğunun belirtildiği tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nın 23.maddesi karşısında, cebir, tehdit, hile veya iradeyi etkileyen başka bir nedene dayalı hal olmaksızın işlenen eylemin ardından ağır netice olarak ortaya çıkan ruh sağlığındaki bozulmanın sanık tarafından öngörülemeyeceği ve taksirle dahi hareket etmesinin söz konusu olmadığı nazara alınarak aynı Kanunun 103/6.maddesinin uygulama dışı bırakılmasında bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.