Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1584 Esas 2020/2639 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1584
Karar No: 2020/2639
Karar Tarihi: 07.09.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1584 Esas 2020/2639 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı müvekkili ile davalı şirket arasındaki hizmet alım sözleşmesi kapsamında, dava dışı işçilerin işçilik alacakları ile ilgili açtığı davada müvekkilinin davalı tarafından çalıştırıldığı ve ödeme yapıldığı belirtilmiştir. Davacı tarafından ödenen bedelin davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir. Davalı işçi alacaklarından sorumlu değildir savunmasında bulunmuştur. Mahkeme davacının lehine karar vermiş, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay bozma kararı vererek davacının sadece davalı ile yapılan sözleşme kapsamındaki ödemeleri talep edebileceğini, diğer işçilik alacaklarından sorumlu olmadığını belirtmiştir. Mahkeme Yargıtay kararına uygun olarak davacının taleplerinin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Davacı tarafından yapılan temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda 492 sayılı yasanın 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığı belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi.

23. Hukuk Dairesi 2019/1584 E. , 2020/2639 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçilerin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçiler lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçilere icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalının sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı işçi alacaklarından sorumluluğunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Karar, Yargıtay 13. HD tarafından davalının kıdem, yıllık izin ve diğer işçilik alacaklarından kendi dönemiyle sınırlı, ihbar tazminatının tamamından son işveren olarak sorumlu olduğu kabul edilerek, uzman bilirkişiden bu doğrultuda rapor alınarak hüküm kurulması gereğine dayanılarak bozulmuştur. Mahkemece, Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan araştırma neticesinde, davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında SGK kayıtlarına göre davalı bünyesinde çalışan işçilere yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle davalının sorumluluğunu belirleyen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 sayılı yasanın 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 07.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.