Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/433 Esas 2020/3674 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/433
Karar No: 2020/3674
Karar Tarihi: 02.11.2020

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/433 Esas 2020/3674 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir yağma suçuyla ilgili mahkumiyet kararının temyizinin değerlendirilmesini içermektedir. Temyiz talebi incelenerek, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınması konusunda yazılı şekilde hüküm verilmesi hatalı bulunmuş ve hüküm açıklanan nedenle isteme aykırı olarak bozulmuştur. Kanun maddelerine göre, zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınması hükmedilemeyecektir. Bu ücretler, Adalet Bakanlığı bütçesinde ayrılan ödenekten karşılanacaktır. Kararın düzeltilmesi ve onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri, 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesidir.

6. Ceza Dairesi 2019/433 E. , 2020/3674 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TC. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nin 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde 172,00 TL zorunlu savunman ücretinin sanık ..."dan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından sanık ... hakkındaki yargılama giderine ilişkin bölümün çıkarılarak yerine "Sanık ... hakkında Yargıtay bozma ilamı öncesinde yapılan yargılama gideri olan 62,20 TL ile Yargıtay bozma ilamı sonrası yapılan yargılama gideri olan 82,00 TL"nin sanık ..."dan tahsili ile hazineye gelir kaydına" tümcesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.