Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/14089 Esas 2007/17519 Karar Sayılı İlamı

Davacı, 01.10.1998-01.10.2003 tarihleri arası   tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun  tesbitine karar  verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün,  davalı  vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının 01.09.1998-01.10.2003 tarihleri arasında  2926 sayılı Yasa’ya tabi tarım Bağ-kur sigortalı olduğunun tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kabulüne karar verilmişse de 10.04.2007 günlü oturumunda tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli kararın aykırı olduğu anlaşılmaktadır.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Gerçekten, kısa kararda, kesintinin yapıldığı 22.05.1995 tarihini takip eden ay başı olan 01.06.1995 tarihinden itibaren 2926 sayılı yasa kapsamında Bağ-Kur tarım sigortalısı sayılması gerektiğinin tesbitine karar verilmesine rağmen, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, 01.06.1994 tarihinden itibaren 2926 sayılı Yasa kapsamında Bağ-Kur tarım sigortalısı sayılması gerektiğinin tesbitine hükmedilmiştir. Bu durumda, konuyla ilgili 10.04.1992 günlü ve 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde  karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı kurumun diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 15.10.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.