Esas No: 2021/42720
Karar No: 2022/10706
Karar Tarihi: 30.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42720 Esas 2022/10706 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, dolandırıcılık suçundan mahkum edildi. Ancak, sanığın son bildirdiği adrese yapılan tebligat bila tebliğ iade edilmiş, daha öncesinde yapılmamış bir adrese usulsüz olarak tebliğ edildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, yapılan incelemede sanığın temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan hüküm BOZULMUŞ ve kamu davaları olağan dava zamanaşımı nedeniyle DÜŞMÜŞTÜR. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca karar BOZULMUŞ, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen durumda olduğundan, aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca sanık hakkında yapılan kamu davalarının düşmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 311. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 263/1. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesi
- 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 311. maddesine göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde inceleme mercisinin Yargıtay'ın ilgili dairesi olduğundan Mahkemenin hukuken geçersiz olan 02.04.2021 tarihli ek kararı kaldırılarak; sanığın yokluğunda verilen kararın, sanığın son bildirdiği adresine bila tebliğ iade olduğu, daha önceden tebliğ yapılmamış başka adresine Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre usulsüz olarak tebliğ edilmesi sonrasında sanığın başka suçtan ceza evinde olduğunun anlaşılmasından dolayı ... 1 Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü tarafından 11.02.2014 tarihinde kararın tebliğ edildiği, ancak tebellüğ belgesinde ve Mahkeme ilamında 5271 sayılı CMK'nin 263/1. maddesi gereğince "cezaevinde bulunan sanığın tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta dilekçe vererek kanun yoluna başvurabileceğinin" de yazılması gerektiği halde yazılmadığı anlaşıldığından, sanığın öğrenme üzerine 02.04.2021 tarihinde verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Sanığa yüklenen “dolandırıcılık” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık hakkında mahkûmiyet hükümlerinin kurulduğu 19.04.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
