Mahkemesi : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
...

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne karar verilmiştir.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM
Davacı 19.03.2007-04.09.2016 tarihleri arasında davalılara ait evde ev hizmetlerinde çalıştığının tespitini talep etti.
II-CEVAP
Davalı Kurum, davacının çalışmasını ispatlaması gerektiği, davalılar vekili, ... yönünden davanın husumetten reddine karar verilmesi gerektiği, davacının ihtiyaç duyulması halinde çalışması için çağrıldığını, çalışmasının hizmet akdine dayalı sürekli bir çalışma olmadığı belirtilerek davanın reddini savunmuşlardır.
III-MAHKEME KARARI
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
İlk Derece Mahkemesi, davanın kabulüne, davacının bilirkişi ..."nın 04/11/2017 tarihli rapor içeriği de dikkate alınarak davalılar ... ile ..."a ait ... adresinde kurulu ... sicil numaralı ev hizmetleri işyerinde 19/03/2007-04/09/2016 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak asgari ücret ile sürekli ... gün çalıştığı, 184 günlük çalışmasının ..."na bildirildiği, 3163 günlük çalışmasının Kuruma bildirilmediğinin tespitine karar vermiştir.
B-BAM KARARI
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi, İzmir 12. İş Mahkemesi"nden verilen 23.11.2017 tarih, 2016/491 Esas ve 2017/304 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne, davacının, davalılar ... ile ..."a ait ... adresinde kurulu ... sicil numaralı ev hizmetleri işyerinde 19.03.2007 - 04.09.2016 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak asgari ücret ile sürekli 3347 gün çalıştığı, 184 günlük çalışmasının ..."na bildirildiği, 3163 günlük çalışmasının kuruma bildirilmediğinin tespitine karar vermiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davalı Kurum vekili, Bölge Adliye Mahkemesi kararının yerinde olmadığı, çalışmanın ispatlanamadığı yönünden, davalılar vekili ise eksik inceleme ile hüküm kurulduğu, davacının sürekli çalışmadığı, yeterli olmayan tanık beyanlarına dayanılarak hüküm kurulduğu, davanın reddine karar verilmesi gerekirken davanın kabulüne hükmedilmesinin hatalı olduğunu beyanla kararın bozulmasını istemişlerdir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
Dosyadaki yazılara toplanan delillere göre, davalıların temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
İnceleme konusu dosyada; davacı 19.03.2007-04.09.2016 tarihleri arasında davalıların evinde ev hizmetlerinde çalıştığının tespitini talep etmiş, mahkemece davanın kabulüne, davacının Kuruma bildirilenler dışında 3163 gün çalıştığının tespitine karar verilmiş, söz konusu karar taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki hizmet cetvelinden davacının 01.03.2016-30.09.2016 tarihleri arasında davalı iş yerinden bildirimi olduğu görülmektedir. Davacının talebi bildirilmeyen sürelerin tespitine yönelik olup, bildirilen sürelerin dışlanmış olmasının davanın kısmen kabulü anlamına gelmeyeceği gözetilip, davacı aleyhine vekalet ücreti verilmemesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi usûl ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesinin 18.09.2019 tarihli hükmünün B)2. fıkrasının silinmesine, kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılar ... ve ..."dan alınmasına, 15.03.2021 gününde oybirliği ile karar verildi.