MAHKEMESİ : Bozkır İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 29/03/2013
NUMARASI : 2012/7-2013/8

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davalılar tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:

K A R A R

Borçlular vekili, vekil edeni aleyhine başlatılan icra takibinde borçluların haline münasip evinin haczedildiğini belirterek, İİK"nun 82/12. maddesi uyarınca haczin kaldırılmasını talep ettiği, Mahkemece, meskeniyet şikayetinin kabul edilerek, haczin kaldırılmasına karar verildiği, hükmün alacaklılar vekili tarafından temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
İİK"nun 82/12. maddesi gereğince, borçlunun “haline münasip” evi haczedilemez. Bir meskenin, borçlunun haline uygun olup olmadığı, adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra Mahkemesi"nce, borçlunun, sözü edilenlerle birlikte barınması için, zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise, satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalıdır.
Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı, kendisinin yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez.
Somut olayda, Mahkemece, mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda; meskeniyet şikayetine konu taşınmazdaki herbir borçlu hisse değerinin 68.750,00 TL"şer olduğu, borçlulardan Yusuf"un haline münasip ev değerinin; diğer borçlu Ferhan"ın zabıta marifetiyle tesbit edilen bilgileri nazara alınarak, 65.000,00 TL olarak tespit edildiği, Ferhan"ın haline münasip ev değerinin tespit edilmediği görülmektedir. Bu durumda, Mahkemece, icra hukukunda asıl olanın alacaklıyı alacağına kavuşturmak olduğu da göz önünde bulundurularak, yeni bilirkişi heyetinden rapor alınmak suretiyle, şikayete konu binadaki herbir borçlu pay değeri ile borçluların hacizli taşınmazın bulunduğu mahalden daha mütevazi bir yerde, haline münasip evi alabileceği değerin usulünce tespitinden sonra, yerin değerinin haline münasip ev değerinden az olması halinde haczin kaldırılmasına, fazla olması halinde ise, borçluların haline münasip ev alması için gerekli bedelin ayrılıp kendilerine ödenmesine, kalan miktardan borcun karşılanmasına, satışın borçluların haline münasip ev alabileceği miktardan az olmamak üzere yapılmasına karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz rapora dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
SONUÇ: Alacaklılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m. 297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 12.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.