MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Kozan Sulh Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26.12.2012 tarih ve 2011/537-2012/759 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davacı arasında ticari ilişki bulunduğunu, müvekkilinin Buenos Aires-İstanbul arası yaptığı taşıma nedeniyle davalı adına düzenlediği 5.400,00 Euroluk navlun faturasının sadece 1.977,28 Euroluk kısmının ödendiğini, geriye kalan 3.422,72 Euroluk kısmın ödenmemesi üzerine, müvekkilinin davalı hakkında icra takibi başlattığını, davalının takibe itirazı nedeniyle takibin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline, takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, tek başına faturanın alacağın varlığı için yeterli olmadığını, faturaya konu hizmetin yapıldığının davacı tarafça ispatlanması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davanın kabulü ile itirazın iptaline takibin devamına, alacağın takip tarihindeki kur karşılığı olan 6.571,96 TL üzerinden davacı yararına %40 icra inkar tazminatına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, navlun ücretinin tahsiline yönelik itirazın iptali istemine ilişkindir. Davacı taraf, 25.08.2008 tarihli 5.400,00 Euroluk navlun faturasının sadece 1.977,28 Euroluk kısmının ödendiğini, geriye kalan 3.422,72 Euroluk kısmın ödenmediğini ileri sürerek itirazın iptali isteminde bulunmuştur. Dosyada kur farkına ilişkin bir fatura bulunmadığı gibi, davacı talepleri arasında da kur farkı bedeli yoktur. Mahkemece, bu husus gözetilmeksizin talep olmadığı halde kur farkını da kapsayacak şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 24.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.