MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 1- TCK"nın 157/1, 62/1, 52/2, 52/4 maddeleri gereğince hapisten çevrilen 6.000 TL ve doğrudan hükmedilen 300 TL adli para cezası
2- TCK"nın 157/1, 62/1, 52/2, 52/4 maddeleri gereğince hapisten çevrilen 6.000 TL ve doğrudan hükmedilen 160 TL adli para cezası
3- TCK"nın 157/1, 62/1, 52/2, 52/4 maddeleri gereğince hapisten çevrilen 6.000 TL ve doğrudan hükmedilen 600 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, olay tarihinde otobüste tanıştığı katılan ..."ye, ..."a gitmek istediği takdirde kendisine yardımcı olabileceğini söylediği, bunun üzerine katılan ... ve arkadaşları olan diğer katılanların sanığa toplam 1.050 TL para verdikleri, sanık tarafından uçağın kalkacağının söylendiği gün katılanların sanığa ulaşamadıkları anlaşıldığından, dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık vasisinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında, katılanlardan aynı anda haksız menfaat temin ettiğinin anlaşılması karşısında TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 10 gün,18 gün ve 36 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık vasisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten/lerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/05/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.