MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15/10/2012 tarih ve 2011/15-2012/260 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin çeşitli ürünlerin televizyon reklamı ve kataloglar yolu ile reklam çekimlerini yapan bir pazarlama şirketi olduğunu, davalının kendisine imkan tanındığı, kamera ve gerekli teçhizat sağlandığı takdirde reklam filmlerini daha ucuza mal edebileceğini bildirmesi üzerine davalıya nakit para ve çeklerle birlikte toplam 5.807,81 TL ödendiğini, ancak davalının aldığı paralar karşılığında hiçbir işlem yapmadığını ileri sürerek, 5.807,81 TL"nin ödeme tarihlerinde itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının gerçekten borçlu olduğu miktarı hiç bir ihtirazı kayıt ileri sürmeksizin ödediğini, davacı iddialarının gerçek dışı olduğunu, kendisinin reklam filmi çalışmalarını bizzat yerine getirdiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak, yapılan tahsilatın davalının taahhüdü çerçevesinde dava dışı Sinevizyon Ltd. Şti. tarafından üstlenilen ve çekimi gerçekleştirilen reklam filmlerinden dolayı yapıldığının ve davalının bu çekimlerde yönetmen olarak yer aldığının açıkça belirlendiği, bu nedenle davacı tarafın istirdadını talep edebileceği herhangi bir alacağının bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, sebepsiz zenginleşme hükümlerine dayalı alacak davası olup, mahkemece davacı şirket namına reklam filmi çekildiğinin davalı tarafından kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne dair karar Dairemizin 08.02.2005 tarihli ilamı ile bozulmuştur. Bozma ilamında açıkça davalının davacıdan reklam işi nedeniyle tahsil ettiği taraflar arasında tartışmasız olan paranın davalı uhdesinde haksız kalıp kalmadığının belirlenmesi için davacı ve dava dışı Sinevizyon Yapımcılık ve Yayıncılık Ltd. Şti."nin ticari defter ve kayıtlarının incelenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiği belirtilmiş ise de, bozma gereği tam olarak yerine getirilmemiştir.
Mahkemece, bozmadan sonra bilirkişi aracılığıyla dava dışı Sinevizyon Yapımcılık ve Yayıncılık Ltd. Şti."nin ticari defter ve kayıtlarında inceleme yapılmışsa da, davacı tarafından sunulan 28.12.1999 keşide tarihli 762,67TL bedelli çek, 23.11.1999 tarihli 1.010,00TL bedelli makbuz ve 01.12.1999 tarihinde davalı adına EFT ile gönderilen 500,00TL"nin dava dışı şirket defterlerinde kayıtlı olup olmadığı açıklanmamıştır. Bu durumda davacı tarafından sunulan bu belgelerin dava dışı Sinevizyon Yapımcılık ve Yayıncılık Ltd. Şti."nin ticari defterlerinde kayıtlı olup olmadığı araştırılıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 23/12/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.