Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/14906 Esas 2016/5438 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14906
Karar No: 2016/5438
Karar Tarihi: 07.04.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/14906 Esas 2016/5438 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz edilen kararın niteliği, ceza süresi ve suç tarihi gibi detaylar incelenmiştir. Sanığın adresinin tebligatın yapılmak istendiği adreste bulunamadığı ve usulsüz tebligat yapıldığı anlaşıldığından, yapılan incelemede sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü ile sınırlı olarak temyiz yapılmıştır. Eylemin TCK'nın 142/1-e maddesi kapsamında kalmasına rağmen, 141/1. maddesi gereğince uygulama yapılması aleyhe temyiz edilmediği için bozma nedeni yapılmamıştır. Anayasa Mahkemesi'nin kararı sonrası TCK'nın 53. maddesi bazı bölümleri iptal edildiğinden infazda bu karar gözetilecektir. Sanık itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (bazı bölümleri iptal edilmiştir)

22. Ceza Dairesi 2015/14906 E. , 2016/5438 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında verilen 26/03/2013 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin 05/09/2013 tarihli ek karar ile reddedildiği ve kararın bu sanığa 27/09/2013 tarihinde tebliğ edildiği ancak bu ek karara yönelik temyiz isteminde bulunulmadığı anlaşılmakla, sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmü ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Gerekçeli kararın, sanık ..."nin mahkemedeki sorgusu sırasında bildirdiği ve aynı zamanda adres kayıt sistemindeki (MERNİS) adresi olan "..." adresine 25/04/2013 tarihinde Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre "Gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adres olup, tebliğ imkansızlığı nedeniyle Teb.K.M 21/2 gereğince ... Mahallesi muhtarı ..."e 25/04/2013 tarihinde tebliğ edilmiştir." şerhi düşülerek tebliğ edildiği ancak "tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırıldığına" dair herhangi bir şerh düşülmediği ve bu şekilde yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, 31/05/2013 tarihinde usulüne uygun şekilde yeniden yapılan tebligat üzerine verilen 03/06/2013 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Kullanım gereği açıkta bırakılan akülerin ve yakıt depo kapağının çalınması şeklindeki eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesi kapsamında kaldığı halde aynı Yasanın 141/1. maddesi gereğince uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ..."nin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA, 07/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.