Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/61 Esas 2020/1278 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/61
Karar No: 2020/1278

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/61 Esas 2020/1278 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, karşılıklı boşanma davasında verilen hükümleri incelenmiş ve davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının ise bazı temyiz itirazlarının yersiz olduğu belirtilmiştir. Bununla birlikte, davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu ve daha uygun miktarda takdir edilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınarak daha uygun bir tazminat miktarı belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, TMK m. 174/1 ve m. 174/2'ye atıfta bulunulmuştur.

2. Hukuk Dairesi 2020/61 E. , 2020/1278 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından, kusur belirlemesi ve aleyhine hükmedilen tazminatlar yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise nafaka ve tazminatların miktarı, yargılama harç ve giderleri ile vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre, davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Saniye"ye geri verilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Doğan"a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.19.02.2020 (Çrş.)