Esas No: 2020/4865
Karar No: 2022/10474
Karar Tarihi: 30.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/4865 Esas 2022/10474 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir vergi Usul Kanunu'na aykırılık suçuyla ilgili davada sanığa mahkumiyet kararı verildi. Sanığın temyiz talebi reddedildi. Ancak katılan vekilinin temyiz talebi kabul edildi ve hüküm bozuldu. Hükümdeki kararın yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi ile ilgili olarak 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri gözetilerek lehe olan Kanun'un tespit edilip uygulanması gerektiği belirtildi. Kararda yer alan kanun maddeleri 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri, 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Sanık hakkkında kurulan hükme yönelik müdafisinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 03.12.2015 tarihinde kendisine tebliğ olunan hükmün, hükümden sonra atanan sanık müdafisi tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 11.12.2015 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık hakkkında kurulan hükme yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
