MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 46. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 19/11/2012 tarih ve 2011/103-2012/300 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile iş ilişkisi içinde olan dava dışı Kaya Otomotiv Ltd. Şti. ve ortakları tarafından düzenlenen çeklerin ciro yoluyla müvekkiline devredildiğini, çek hesabının sahte kişiler adına açılması nedeniyle müvekkili tarafından bedellerinin tahsil edilmesinin mümkün olmadığının anlaşıldığını, davalı bankanın eylemi nedeniyle müvekkilinin zarara uğradığını, bankanın kusurlu olduğunu ileri sürerek, şimdilik 10.000 TL’nin davalı bankadan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı bank vekili, müvekkili bankanın davacı şirketten alacaklı olduğunu, ancak alacağını LBT Varlık Yönetimi A.Ş’ne devrettiğini, müvekkilinin kusur ve sorumluluğunun bulunmadığı bildirerek, davanın reddini savunmuştur.
Temlik alan LBT Varlık Yönetimi A.Ş. vekili, müvekkilinin davalı bankanın davacı şirketten olan alacağını temlik aldığını bildirerek, davanın müvekkiline karşı yöneltilmesi gerektiğini bildirmiş, yargılama sırasında verdiği dilekçe ile temlik sözleşmesinin dosyaya sehven sunulduğunu, davaya davalı bankaya karşı devam edilmesinin gerektiğini belirtmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, yerleşik Yargıtay İçtihatlarına göre, öncelikle şeklen ve kanunen aksi sabit oluncaya kadar geçerli belge niteliğinde olan belgelere dayalı çek hesabı açan bankanın sorumluluğuna gidebilmek için gerçek çek hesabı açtıran şahısların ve imzaları olanların tespiti sonrasında, davacının bu şahıslara karşı yaptığı başvuruların sonuçsuz kalmasının gerektiği, davacının buna ilişkin bir başvurunun yapıldığını iddia ve ispat edemediği, bu nedenle dava konusu çeklerle ilgili yasal müracaat haklarını kullandığı ve semeresiz kaldığını iddia ve ispat edemediği, davalı banka aleyhine sorumluluk davası açılması koşulları oluşmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, sahte isimler kullanan kişiler tarafından keşide edilen çekler nedeniyle uğranılan zararın giderilmesi için çek hesabı açan banka hakkında tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkili ile iş ilişkisi içinde olan dava dışı Kaya Otomotiv Ltd. Şti. ve ortakları tarafından düzenlenen çeklerin ciro yoluyla müvekkiline devredildiğini, çek hesaplarının sahte kişiler adına açılması nedeniyle müvekkili tarafından bedellerinin tahsil edilmesinin mümkün olmadığının anlaşıldığını, davalı bankanın eylemi nedeniyle müvekkilinin zarara uğradığını, bankanın kusurlu olduğunu ileri sürerek eldeki davayı açmış, mahkemece yapılan yargılama sonunda, yukarıda değinilen gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir. Ancak davacı vekili, gerek dava dilekçesinde, gerekse duruşmadaki beyanlarında, sahte isimlerle çek hesapları açıldığını, keşideci ve lehdar isimlerinin sahte olduğunu iddia ettiğini ve dosya içindeki çek örnekleri içeriğinden, davacı tarafça kullanılacak yasal müracaat imkanının bulunmamasına göre, işin esasına girilerek, davalı bankanın sahte isimler kullanan kişiler adına çek hesabı açmasında kusurunun bulunup bulunmadığının, davacının müterafik kusuru da araştırılmak suretiyle tespiti gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 23/12/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.