MAHKEMESİ : İSTANBUL 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09.10.2012 tarih ve 2010/198-2012/223 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 1954 yılında kurulan ve 1970"li yıllarda eğitim - öğretim turizm sektöründe öncülük etmiş olan müvekkili şirketin Avrupanın en büyük tur operatörlerinden biri olduğunu, bu hizmetlerde kullandığı “studiosus” markasının tanınmış marka olduğunu, markanın 1999 dan itibaren başta Almanya olmak üzere çeşitli ülkelerde tescilli olduğunu, uzun yıllardan beri Türkiye"de de kullanılmakta olduğunu, marka ve müvekkilinin ticari unvanının birebir aynı olan "studiosus exclusive" ibaresinin davalı tarafından turistler için düzenlenen gezi organizasyonları kapsamında kullanılmakta olduğunu, bu ibarelerden oluşan web siteleri üzerinden Almanya’da yerleşik turistlere yönelik tanıtımlar üzerine, müvekkilinin durumdan haberdar olduğunu, yaptığı araştırmada markayı 2008/57817 numarayla adına tescil ettirdiğini öğrendiğini ileri sürerek, davalıya ait markanın hükümsüzlüğüne, haksız rekabet ve marka haklarına tecavüzün tespitine, davalının "studiosus exclusive" ibaresini kullanılmasının önlenmesine, aynı markayı taşıyan internet sitelerine erişimin Türkiye’de yasaklanmasına ve hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, Antalya Mahkemeleri"nin yetkili olduğunu, davacının markasının Türkiye de tescilli olmadığından ülkesellik prensibi gereği markanın korumadan yararlanmadığını ve tanınmış olmadığını, davacının tüm faaliyetlerinin Almanya’da olduğunu, markaların farklı unsurlar içerdiğini, iltibasa yol açıcı benzerlik bulunmadığını, markanın kötüniyetle tescil edildiği iddiasının doğru olmadığını bildirerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının hükümsüzlüğü istenilen 2008/57817 nolu markasının "studiosus-exlusive" ibarelerinden oluşup 35, 38, 39, 41, 43. sınıflar için tescilli olduğu, aynı ibareden oluşan alan adını taşıyan 4 ayrı internet sayfası mevcut olup, bu sayfaları ticari faaliyetlerinin tanıtımında kullandığı, davacının ticaret unvanının aralarında dünya çapında eğitim amaçlı gezi ve her türlü seyahatlerin organizasyonu faaliyetlerinde yer aldığı türden faaliyetler için 1967"de tescil edildiği, yurtdışında aynı faaliyetler için kullanıldığı, davacının bu unvan ve marka altında davalının marka başvuru tarihinden önce Türkiye"de turistik geziler düzenlendiğinin İstanbul 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nin 2010/33 D.İş nolu değişik iş dosyasına sunulan faturalar, değişik turizm şirketlerinden alınan yazı ve internet sayfaları ile anlaşıldığı, bilirkişi raporunda davacının markayı davalının başvurusundan önce kullandığı turizm sektöründe tanınmış marka olduğu turizm faaliyetleri hakkında hükümsüzlük koşullarının oluştuğu belirtilmişse de Paris konversiyonu 1. mükerrer 6. madde anlamında Türkiye"de tanınmış olduğuna dair yeterli delil sunulmadığı ancak markanın davacının marka başvurusundan önce Türkiye’de kullanıldığı ve ayrıca yurtdışında özellikle Almanya"da belli bir tanınmışlığa erişmesi nedeniyle davacı tarafın kötü niyetli tescil ve 556 sayılı KHK"nın 8/3 maddesine dayanarak marka kapsamındaki benzer ve aynı olan sınıflar bakımından markanın hükümsüzlüğünü isteme hakkının bulunduğu, Paris Konvasyonunun eşit muamele prensibini düzenleyen 2. maddesi gereğince davacının bu maddeye dayanma hakkı bulunduğundan davalının ülkesellik prensibine dayanmasının mümkün olmadığı, markanın yurt dışında bazı ülkelerdeki kullanımı davalı tarafından bilindiğinden davacının markasının potansiyelinden yararlanmak amacıyla kötü niyetle tescil edildiği, davalı markasında davacının ticaret unvanı ve markasının aynen kullanıldığı, buna eklenen exlusive ibaresinin tanımlayıcı oluşu ve özellikle davacı ticari unvanı ve markasının piyasadaki eskiliği nedeniyle markanın baskın unsurunun studious olduğu, aynen kullanım nedeniyle 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında iltibasa yol açıcı benzerliğin bulunduğu gerekçesiyle, davalı adına tescilli 2008 57817 nolu markanın kara, deniz ve taşımacılığı hizmetleri ve kara deniz ve hava taşıtlarının kiralanması hizmetleri (tur düzenleme, seyat için yer ayarlama, kurye hizmetleri dahil) araba parkları hizmetleri, garaj kiralama hizmetleri, tekne barındırma hizmetleri, eğitim ve öğretim hizmetleri, sempozyum, konferans ve seminer düzenleme, spor kültür ve eğlence hizmetleri, kitap, gazete vs. yayınlama hizmetleri, yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri, geçici konaklama hizmetleri bakımından markanın hükümsüzlüğüne, diğer sınıflar yönünden talebin reddine, www.studiosus-exclusive.com.tr,www.studiosus-exclusive.com,www.studiosus-exclusive.info ve www.studiosus-exclusive.net internet sitelerine Türkiye"den erişimin önlenmesine, diğer istemlerin ise reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 23.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.