Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/2042 Esas 2013/9947 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2042
Karar No: 2013/9947
Karar Tarihi: 29.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/2042 Esas 2013/9947 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Muş 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 2013/2042 E., 2013/9947 K. sayılı karara göre, kanun maddelerinde yapılan değişiklikler sonucu, karşılıksız yararlanma suçu işlenmesi halinde ceza verilmemesine karar verilebileceği belirtilmiştir. Bu durumda öncelikle sanığın zararını gidermesi gerekmektedir. Ancak, bu hususun göz önünde bulundurulmadan yazılı şekilde karar verilmesi nedeniyle hüküm yerinde görülmemiştir.
Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise, Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki Kanunun Geçici 2. maddesi olan 1. ve 2. fıkralarıdır. Bu kanun maddeleri, karşılıksız yararlanma suçu işlenmesi halinde, sanık tarafından kurum zararının ödenmesi halinde ceza verilmemesine karar verilebileceğini ve bu durumda öncelikle sanığın zararını gidermesi gerektiğini belirtmektedir.

2. Ceza Dairesi 2013/2042 E. , 2013/9947 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/310854
MAHKEMESİ : Muş 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/10/2012
NUMARASI : 2012/242 (E) ve 2012/724 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki” Kanunun Geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, "yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dahilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı karar verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi" olduğu değerlendirilip, anılan Kanunun Geçici 2. maddesi gereğince; öncelikle, sanığa "süresi içinde doğan zararı giderdiği takdirde hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verileceği hususuna" dair bildirimde bulunularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin gerekli olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA,29.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.