1072 Sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/6388 Esas 2021/6618 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1072 Sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvuruların süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanıkların üzerlerine atılı suçun düzenlendiği 1072 sayılı Kanunun 1. maddesinde suçun maddi unsurunun “… ile benzerlerini bulundurmak veya çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmek yasaktır.” şeklinde gösterildiği, seçimlik hareketli bu suçun oluşması için, yasak kapsamındaki alet ve makinelerin “bulundurulmasının” yeterli olduğu cihetle, tebliğnamedeki bu yönden bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, 
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu, 
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.  
Ancak;
1) Suçtan doğrudan zarar görmeyen Tarım ve Orman Bakanlığının dava ve duruşmalara katılmasına karar verilerek lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
2) Sanıklar hakkında belirlenen kısa süreli hapis cezaları seçenek yaptırım olarak adli para cezasına çevrilirken, 5237 sayılı Kanunun 50/1-a maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, bu aykırılıklar yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasından, A-5 ve B-5 fıkralarındaki “nazara alınarak” ibarelerinden sonra “5237 sayılı TCK’nin 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine,” ibareleri eklenmesi, vekalet ücretine ilişkin D-2 maddesinin çıkartılması suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan HÜKÜMLERİN, tebliğnameye kısmen uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.