Abaküs Yazılım
6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2396
Karar No: 2020/3667

Yağmaya kalkışma - yaralama - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2396 Esas 2020/3667 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Sanıkların yağmaya kalkışma, yaralama ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin uygulaması için 7242 sayılı Yasa'nın 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak sanıkların yağmaya kalkışma suçunun silahla, birden fazla kişi tarafından birlikte, geceleyin ve iş yerinde işlendiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK'nin 149/1. madde ve fıkrasının (a), (c), (h) bendinin yanı sıra (d) bendinin de uygulanması gerektiği gözetilmemiştir. Sanık ... hakkında 265/1. maddesinden belirlenen ceza aynı maddenin 4. fıkrasının uygulanması sırasında yapılan hesap hatası, aynı Yasanın 62. maddesiyle indirim yapılırken düzeltilmiştir. Sanık ... hakkındaki yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet kararı ise zamanaşımı nedeniyle bozulmuştur. Kararda, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 86/3-e, 35/1-2, 31/3. maddelerine tanımlanan yaralama suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırının, aynı Yasanın 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerine göre, 7 yıl 12 aylık kesintili zamanaşımı süresinin suçun işlendiği tarihten inceleme tarihine kadar geçmiş olduğu belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 149/1. (a), (c), (d), (h), 265/1. ve 62. maddeleri; 7242 sayılı Yasa'nın 10. maddesi; 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. m
6. Ceza Dairesi         2018/2396 E.  ,  2020/3667 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Yağmaya kalkışma, yaralama, görevi yaptırmamak için direnme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    I-Sanıklar ..., ..., ... hakkında yağmaya kalkışma; sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümlerin incelemesinde;
    5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulaması yönünden, 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiş;
    Sanıklar ..., ..., ... hakkında yağmaya kalkışma suçunun silahla, birden fazla kişi tarafından birlikte, geceleyin ve iş yerinde işlendiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 149/1. madde ve fıkrasının (a), ( c) , (h) bendinin yanı sıra (d) bendinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından; sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nin 265/1. maddesinden belirlenen ceza aynı maddenin 4. fıkrasının uygulanması sırasında yapılan 1/2 oranında artırım nedeniyle “2 yıl 3 ay” yerine “1 yıl 15 ay” olarak cezanın yanlış belirlendiği, ancak aynı Yasanın 62. maddesiyle indirim yapılırken de “1 yıl 10 ay 15 gün” olarak sonuç cezanın doğru tespit edildiği dikkate alındığında; yapılan hesap hatasının yerinde düzeltilmesi olanaklı ve sonuca etkili olmadığı değerlendirilmekle, anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... ve sanıklar ..., ..., ..., ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
    II-Sanık ... hakkında mağdur ...’ı yaralama suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
    Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-e, 35/1-2, 31/3. maddelerine tanımlanan yaralama suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerine göre, 7 yıl 12 aylık kesintili zamanaşımı süresinin, suçun işlendiği 19.08.2009 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 02.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi