Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2011/527 Esas 2012/3034 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/527
Karar No: 2012/3034
Karar Tarihi: 28.02.2012

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2011/527 Esas 2012/3034 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, ölümlü trafik kazası sonucu manevi tazminat istemiyle davalılar aleyhine dava açmıştır. Yerel mahkeme, kısmen kabul kararı vermiştir. Davacılar temyiz etmiştir. Yargıtay, Borçlar Yasası'nın 47. maddesi gereği manevi zararın ödeneceğini belirtmiştir. Takdir edilecek tutarın, zararı uğrayan kişinin manevi huzuru doğuracak tutarda olması gerektiği belirtilmiştir. Yargıcın takdirinde özel durumların göz önünde bulundurulması ve nesnel ölçülere uygun olarak tazminatın belirlenmesi gerektiği aktarılmıştır. Davalı sürücü asli kusurlu, müteveffa ise tali kusurludur. Olay tarihi, davalının kusur durumu, davacıların ölene yakınlığı göz önünde bulundurularak hükmedilen manevi tazminatın az olduğu karara bağlanmıştır. Kararın bozulması gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Borçlar Yasası'nın 47. maddesi - Manevi zararın ödeneceğini belirtir.
- 22/06/1966 tarihli ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı - Takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşulları açıkça gösterir.

4. Hukuk Dairesi 2011/527 E. , 2012/3034 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... vd. aleyhine 28/12/2009 gününde verilen dilekçe ile ölümlü trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/09/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların diğer temyiz itirazına gelince; dava ölümlü trafik kazasından dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Dava konusu olayda; davalı sürücü ... sevk ve idaresinde ve mülkiyeti diğer davalı ...’a ait kamyonet ile seyir halindeyken olay yeri yaya geçidine geldiği sırada karşıdan karşıya geçmek isteyen davacıların murisi ...’ye çarparak ölümüne neden olmuştur. Dosya kapsamına göre olayda davalı sürücü asli kusurlu olup, müteveffa ... tali kusurludur.
Olay tarihi, davalının kusur durumu, davacıların ölene yakınlığı ve yukarıda belirtilen ilkeler dikkate alındığında hükmedilen manevi tazminat azdır. Yerel mahkemece, davacılar yararına daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davacıların öteki temyiz itirazlarının ise (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.