Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/14318 Esas 2014/17862 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/14318
Karar No: 2014/17862
Karar Tarihi: 11.12.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/14318 Esas 2014/17862 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalının kendisine ait olmayan bir bonoya dayalı takip başlattığını ve bu bononun teminat amaçlı verildiğini iddia ederek menfi tespit davası açtı. Mahkeme davacı ile davalı arasında bir hizmet akdi olup olmadığını araştırmadan görevsizlik kararı verdi. Temyiz mahkemesi de bu kararı bozdu ve davacı ile davalı arasındaki hizmet akdinin araştırılarak iş mahkemesinin görevli olup olmadığının belirlenmesi gerektiğine hükmetti.
Kanun maddeleri: Ticaret Kanunu'nun 4. maddesi, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 7. maddesi, İş Kanunu'nun 2. maddesi.
19. Hukuk Dairesi         2014/14318 E.  ,  2014/17862 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul 20. Asliye Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 19/11/2013
    NUMARASI : 2013/178-2013/439

    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı mahkemenin görevsizliğine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı, davalının kendisi aleyhine bonoya dayalı takip başlattığını, takibe konu senedin davalı tarafın yanında işe başlarken boş olarak verilmiş teminat senedi olduğunu belirterek davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, taraflar arasında borç ilişkisi bulunduğunu, davacının teminat iddialarını yazılı delille ispatlaması gerektiğini bildirerek davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, dava konusunun mutlak ticari davalardan olduğu, davanın Ticaret Mahkemelerinde görülmesi gerektiği gerekçesiyle mahkemenin görevsizliğine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
    Davacı davaya konu bononun davalı yanında işe girerken teminat olarak davalıya verildiğini iddia etmiştir. Bu durumda mahkemece davacı ile davalı arasında bir hizmet akdi bulunup bulunmadığı araştırılarak davacının davalının çalışanı olduğu sonucuna ulaşıldığı takdirde uyuşmazlığa bakma görevinin İş Mahkemesine ait olacağı gözden kaçırılarak bu yön üzerinde durulmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 11.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.