MAHKEMESİ : ................. İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı işyerinde 02/09/2002 tarihinde satış görevlisi olarak çalışmaya başladığını, primler hariç en son 2.000,00 TL maaş aldığını, yasal çalışma saatleri dışında haftanın 3 günü sabah 08:30-23:00 saatleri arası diğer günler 08:30-18:00 saatleri arası, cumartesi günleri sabah 08:30 dan öğlene kadar çalıştığını 01/05/2008 tarihinde haksız olarak iş akdine son verildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının kendi isteği ile davalı işyerinden kendi işyerini açmak amacı ile ayrıldığını, işyerinde fazla mesai yapılmadığını, yıllık izinlerini kullandığını, asgari ücret aldığını ve tüm alacakların zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesinde fazla çalışma karşılığı ücret alacağı talebinde bulunmuş, fazla çalışmanın ispatı için de tanık deliline dayanmıştır. Dinlenen davacı tanıklarından biri davacının ayda ortalama 2 gün, diğer davacı tanığı ise ayda ortalama 4 gün; davalı tanığı Salih de ayda ortalama 2 ya da 3 kez fazla mesai yaptıklarını beyan etmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacının haftanın üç günü sabah saat 08:30" dan 23:00"e kadar, diğer iki gün 08:30-18:00 saatleri arasında, cumartesi günleri 08:30’dan öğlene kadar çalıştığı kabul edilerek, 3 gün 14 saatlik çalışmasından 2 saat ara dinlenme, diğer günler 1,5 saat dinlenme süresi mahsup edildikten sonra, haftalık fazla mesainin 13 saat olduğu belirtilmiştir.
Dosya kapsamına göre davacının haftada 5 gün 8.30-18.30 saatleri arasında, cumartesi 8.30-14.30 saatleri arasında çalıştığı, bu sürelere ilaveten de ayda ortalama 4 gün saat 23.00’e kadar fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır. Oluşa uygun düşmeyen bilirkişi hesap raporu ile hüküm kurulması hatalıdır. Yukarıda açıklanan çalışma süreleri nazara alınarak hesaplama yapılması gerekir.
3- Hükmedilen miktarların net mi brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.