Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/14981 Esas 2016/7017 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14981
Karar No: 2016/7017
Karar Tarihi: 09.05.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/14981 Esas 2016/7017 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum edilen sanığın, zamanaşımı içinde başkasının kimlik bilgilerini kullanma suçundan da cezalandırılması gerektiğini belirtmiştir. Sanığın lehe olan hükümlerinin uygulanması yönündeki talebi dikkate alınmadan, adli sicil kaydına göre üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmiş olduğundan ve tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması kaşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır. Ancak, mahkeme kararı, sanığın lehine olan kararların uygulanması konusunda kararsızlık bulunduğu ve sanığın cezaya bağlı hakları ile ilgili olarak TCK'nın 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi iptal kararı doğrultusunda yeniden değerlendirme yapılması gerektiği nedenleriyle bozulmuştur.

Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 51. maddesi (Lehe olan hükümlerin uygulanması)
- TCK'nın 58. maddesi (Tekerrüre esas hükümler)
- TCK'nın 50. maddesi (Lehe olan hükümler)
- TCK'nın 53.maddesi (Cezaya bağlı haklar)

17. Ceza Dairesi 2015/14981 E. , 2016/7017 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yakalandığında ...ismini kullanarak dava açılmasını sağladığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında zamanaşımı içinde başkasının kimlik bilgilerini kullanma suçundan işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Sanığın "lehe olan hükümlerinin uygulanması" yönündeki talebinin TCK"nın 51. maddesini de içerdiği nazara alınmadan, bu hususta olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş ise de; sanığın adli sicil kaydına göre üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmiş olduğundan ve tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması kaşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın talimatla alınan 12.11.2012 tarihli beyanında, lehe hükümlerin uygulanması yönündeki istemi 5237 sayılı TCK’nın 50/1. maddesini de kapsadığı halde, bu yönde olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
2-Kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 09.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.