Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2010/22 Esas 2010/1185 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında görülen davada;Davacı, kayden maliki olduğu 617 parsel sayılı taşınmazın önceki malikleri olan davalılar tarafından haklı ve geçerli bir neden olmaksızın  kullanıldığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalı M. ve dahili davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dahili davalı H. yönünden davanın kabulüne, davalı M. yönünden davanın esastan, diğer davalılar yönünden davanın husumet  nedeniyle reddine karar  verilmiştir.
Karar, dahili davalı H.tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ... .... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar  verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 617 parsel sayılı taşınmazın kayden davacıya ait olduğu, davalı M. çekişmeli taşınmaza bir müdahalesinin bulunmadığı davalılar N. ve E.dava tarihinden önce ölü oldukları anlaşıldığına göre, N. ve E.hakkındaki davanın husumetten, M.hakkındaki davanın ise, iddianın kanıtlanamaması nedeniyle esastan reddine karar  verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.
Ne varki, hakkında dava kabul edilen H.A.eldeki davada husumet yöneltilmemiş, H. hakkında usulüne uygun bir dava açılmamış, yargılama sürerken davaya dahil edilmiştir. Bilindiği üzere, bir kimseye dahili dava yoluyla taraf sıfatı verilmesine ve hakkında hüküm kurulmasına olanak yoktur. Dahili dava yolu ile bir kimseye taraf sıfatı kazandırılamayacağı yargısal uygulamalar ile kararlılık kazanmış ve bu husus öğretide de benimsenmiştir.
Hal böyle olunca, taşınmazı kullanan H. A.hakkında dava açması için davacıya imkan tanınması, açıldığı takdirde eldeki davayla birleştirilmesi, ondan sonra bir hüküm tesis edilmesi gerekirken, bu kişi hakkındaki davanın kabul edilmiş olması doğru değildir.
Dahili davalının, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  08.2.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.