Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/12761 Esas 2014/17772 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/12761
Karar No: 2014/17772
Karar Tarihi: 10.12.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/12761 Esas 2014/17772 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kayınbiraderi olan davalıya 85.000 TL tutarlı lehtar kısmı boş bir bonoyu teminat olarak vermiştir. Bono bedelsiz hale geldikten sonra iade edilmediği için davalı tarafından müvekkili aleyhine takibe konu edilmiştir. Davacı tespit-istirdat davası açarak bonodan dolayı borçlu olmadığının tespit edilmesini ve %40 tazminatın davalıdan tahsil edilmesini talep etmiştir.
Mahkeme ise bononun teminat amacıyla düzenlendiğine dair iddianın kesin delillerle kanıtlanamadığını belirterek davanın reddine karar vermiştir. Davacı tarafından temyiz edilen kararın reddiyle, hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri: Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen kararın hangi kanun maddelerine dayandığı belirtilmemiştir.
19. Hukuk Dairesi         2014/12761 E.  ,  2014/17772 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
    Taraflar arasındaki menfi tespit-istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -...arasındaki ilişki kapsamında aynı zamanda müvekkilinin kayınbiraderi olan ...."a 85.000,00 TL tutarlı lehtar kısmı boş olan bir adet bonoyu teminat olarak verdiğini, daha sonra müvekkilinin edimini ifa edip bono bedelsiz hale gelmesine rağmen iade olunmayarak lehtar bölümüne davalı adı yazılmak suretiyle müvekkili aleyhine takibe konu edildiğini belirterek bonodan dolayı müvekkilinin davalıya borçlu bulunmadığının tespitine ve %40 oranındaki tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Yargılama sürerken bono bedelinin ödendiği bildirilerek davaya istirdat davası olarak devam edilmesi istenmiştir.
    Davalı vekili, davaya konu bononun teminat amacıyla düzenlenmediğini davacı ile müvekkili ve müvekkilinin babası Yusuf Can arasındaki iş ilişkisi kapsamında mevcut bir borca karşılık verildiğini, bedeli ödenmeyince de davacı aleyhine takibe konulduğunu bildirerek davanın reddini savunmuş ve %40 oranında tazminatın davacıdan tahsilini istemiştir.
    Mahkemece, davaya konu edilen bononun teminat amacıyla düzenlendiğine dair iddianın davacı tarafından kesin delillerle kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
    Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 10.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.